Όταν έπεσε η Πόλη, άγγελος Κυρίου εμφανίστηκε και τους είπε να κατεβάσουν τ' άγια διότι είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει ως αποτέλεσμα της αποστασίας τους και της υποταγής τους στον Πάπα.
Μέχρι και την τελευταία στιγμή έκαναν δεήσεις, νηστείες, λιτανείες όπως είχαν μάθει από το παρελθόν να κάνουν.
Και ανάγκασαν, εμμέσως πλην σαφώς, τον Θεό να τους ενημερώσει για το μέλλον τους.
Ναι, ο Θεός δεν θεραπεύει την αμαρτία πάντα με τον ίδιο τρόπο. Μερικές φορές η θεραπεία είναι ο θάνατος, ο ακρωτηριασμός αυτών των μελών που έχουν πάθει ολική σήψη.
Όμως, οι πιστοί της Πόλεως, επ' απειλή θανάτου άπαντες και όχι μόνο ένα μέρος, ήλπιζαν στο έλεός του Θεού και χρησιμοποιούσαν κάθε πνευματικό όπλο που είχαν.
Και το ερώτημα είναι το εξής:
Οι τωρινοί ιεράρχες προτού φτάσουν να υπακούσουν στα προστάγματα της Πολιτείας, ποιο πνευματικό όπλο αξιοποίησαν;
Μια μικρή δέηση έκαναν κατόπιν συγκαταθέσεως και με το 1/3 του εκκλησιάσματος.
Προσευχή μετά αυστηρής νηστείας να τους φωτίσει ο Θεός τι να πουν και να κάνουν στις Συνόδους έκαναν;
Τους εμφανίστηκε άγγελος και τους είπε: Υπακούστε στην πολιτεία γιατί οι δεήσεις σας ενώπιον του Θεού δεν εισακούονται ότι επληνθύνθη εν υμιν η πτώσις και η αμαρτία και άρα βγάλτε τα πέρα μόνοι σας;
Προσωπικά αμφιβάλω.
Τα όσα λένε και πράττουν δείχνουν αποχή από την επικοινωνία με τον Θεό και εμπιστοσύνη στις ανθρώπινες δυνάμεις.
Όμως, και πάλι ούτε αυτό δεν κάνουν.
Ποιος είναι ο ρόλος των ιερέων;
Δεν είναι να τελούν τη θυσία και να μεταδίδει δι' αυτών παντί τω λαώ ο Χριστός το Σώμα και το Αίμα Του όπως λένε στην ευχή μετά τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων, πριν τη Θεία Κοινωνία;
Όλοι οι υπόλοιποι εφευρίσκουν μέτρα για να μη διακόψουν την επίγεια εργασία τους.
Τηλεδιασκέψεις, εξ αποστάσεως διδασκαλία/εργασία κτλ.
Η Εκκλησία τίποτα.
Ούτε ένα πλάνο πώς να θρέψει σ' αυτήν την κατάσταση τον λαό της πνευματικά.
Πώς να τον προετοιμάσει για το μυστήριο σωστά και την μετά θάνατον ζωήν.
Έχει μυστήρια όπως το Ευχέλαιο με τεράστια δύναμη όπως μας ενημερώνουν ιστορικές πηγές και Άγιοι.
Γιατί δεν βγαίνουν οι παπάδες να τελέσουν ευχέλαια στα νοσοκομεία με τους αρρώστους;
Πότε περιμένουν να τα κάνουν;
Κατόπιν;
Θα κάνουν το Ευχέλαιο της Μ. Τετάρτης για τους υγιείς και όλα καλά;
Αλλά δεν θα είναι όλα καλά.
Διότι αυτή τη στιγμή ο Θεός μάς μετράει και πολύ φοβούμαι ότι τους περισσότερους θα τους βρει ελλιπείς.
Θα τους βρει χωρίς ελπίδα σ' Αυτόν.
Χωρίς έγνοια για την μετά θάνατον ζωή.
Αφού όλα αυτά μπορούν να περιμένουν για μετά τη λήξη της καραντίνας και της πανδημίας.
Δεν με ενοχλούν οι αποφάσεις της Πολιτείας και των άθεων ή ολιγόπιστων πολιτικών.
Με ενοχλεί που οι Ιεράρχες δεν μεριμνούν, σαν απλοί επαγγελματίες, πώς να επιτελέσουν το καθήκον που οικειοθελώς ανέλαβαν και δια όρκων υποσχέθηκαν να τηρούν.
Ας βγάλουν τους ιερείς στον δρόμο να πηγαίνουν να κάνουν Προηγιασμένες σπίτι-σπίτι.
Να κάνουν ευχέλαια.
Να κάνουν αγιασμούς και λιτανείες εικόνων από σπίτι σε σπίτι. Χωρίς την απειλή συνάθροισης.
Να κάνουν Προηγιασμένες κατ' οίκον από το πρωί μέχρι το βράδυ. Σύντομες είναι εξ άλλου.
Στην Πόλη τα όπλα τα έβγαλαν και παρότι πήραν αρνητική απάντηση, αγωνίστηκαν μέχρι τέλους.
Άλλες φορές που βγήκαν πάλι τα όπλα τα πνευματικά, οι άνθρωποι εσώθησαν.
Είναι πιο πολλές αυτές.
Τώρα ξαφνικά: "Κάτω τα όπλα, όλοι στα σπίτια σας, δεν μας ενδιαφέρει αν είστε εξομολογημένοι ή όχι, αν κινδυνεύετε από πνευματικό θάνατο ή όχι..
Δεν θα σας πούμε πώς να μετανοήσετε, να νηστεύσετε και να προσεύχεστε αδιαλείπτως στους τάδε Αγίους.
Δεν θα βγάλουμε Αγία Λείψανα στους δρόμους.
Μόνο να προσεύχεστε όπως το νιώθει ο καθένας.
Και συνεχίστε να αμαρτάνετε κατ' οίκον πχ. χωρίς φόβο Θεού οι άπιστοι..."
Και μετά σου λέει: Είμαστε σε πόλεμο...
Σε ποιον πόλεμο ο διοικητής δεν δίνει σαφείς οδηγίες αντίδρασης; Η Πολιτεία έδωσε τις δικές της.
Η Εκκλησία πότε θα δώσει τις δικές της ακριβείς οδηγίες για μετάνοια και αξιοποίηση των μυστηρίων της;
Να προσευχόμαστε πολύ αυτές τις μέρες να στείλει ο Θεός ανθρώπους Του να μας καθοδηγήσουν και να διορθώσουν τους ιεράρχες που είναι πνευματικά παράλυτοι αυτήν την περίοδο.
Ο Θεός τώρα μας μετράει όλους και όποιος δεν αποδειχθεί αντάξιος του τεράστιου δώρου της πίστεως,
πολύ φοβούμαι ότι δύσκολα θα έλξει κατόπιν το έλεός του Θεού. Μακάρι να βγω ψεύτης.
Μακάρι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου