Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ

 Κάθε χρόνο στις 8 Νοεμβρίου η Εκκλησία τιμά τη σύναξη των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, καθώς και των υπόλοιπων ασωμάτων και ουράνιων Αγγελικών Ταγμάτων. Την ημέρα αυτοί εορτάζουν όσοι φέρουν τα ονόματα

Μιχαήλ,Γαβριήλ,Ραφαήλ,Άγγελος,Σεραφείμ,Σταμάτης,Στρατηγός,Ταξιάρχης και Πανορμίτης..
Πρόκειται για τη σύναξη, τη συνάθροιση δηλαδή των πιστών, που θέσπισε η Ορθόδοξη Εκκλησία, για να αποδώσουν τις πρέπουσες τιμές στους απεσταλμένους του Θεού και δικούς μας προστάτες και φύλακες σε μια κοινή γι΄αυτούς εορτή.
Η Θεία Δημιουργία διακρίνεται στην άυλη, αόρατη και πνευματική και στην ορατή υλική. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν οι άυλες αγγελικές δυνάμεις. Σύμφωνα με την χριστιανική διδασκαλία, οι άγγελοι ως πνεύματα είναι άυλοι, ασώματοι, δεν διακρίνονται σε φύλα ούτε πολλαπλασιάζονται, αλλά ούτε και αποθνήσκουν.
Δημιουργήθηκαν πριν από τον άνθρωπο και την δημιουργία του ορατού κόσμου. Είναι δεύτερα φώτα νοερά, τα οποία προσλαμβάνουν τον φωτισμό τους από το πρώτο και άναρχο φως, του Θεού. Γενικά είναι λειτουργοί της Θείας Πρόνοιας, συχνά προς ωφέλεια των ανθρώπων εμφανίζονται σ΄ αυτούς και στις εμφανίσεις τους -Αγγελοφάνειες- προσλαμβάνουν ανθρώπινη μορφή ανδρική ή νεανική. Ο αριθμός τους είναι ανυπολόγιστος και απροσμέτρητος.
Οι άγγελοι χωρίζονται σε εννέα τάγματα: Άγγελοι, Αρχάγγελοι, Αρχές, Εξουσίες, Δυνάμεις, Θρόνοι,
Κυριότητες, Χερουβείμ, Σεραφείμ. Υπήρχε και δέκατο τάγμα, επειδή όμως ακολούθησε τον αρχηγό του, τον Εωσφόρο, ο οποίος περηφανεύτηκε υπερβολικά μπροστά στο Θεό, ξέπεσε από τη δόξα που είχε και από φωτεινός (Εωσφόρος που σημαίνει αυτός που φέρνει την αυγή, το φως) έγινε σκοτεινός διάβολος και οι άγγελοι αυτοί σκοτεινοί και κακοί δαίμονες, αφού απομακρύνθηκαν από το φως και την αγάπη του Θεού.
Γνωστότεροι από αυτούς είναι οι Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ, οι οποίοι θεωρούνται και επικεφαλής των Αγγελικών Δυνάμεων. Τους αποκαλούμε και Ταξιάρχες και τη γιορτή τους, των Ταξιαρχών. Οι Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ παρουσιάζονται συνήθως με σπαθί ή σκήπτρο στο δεξί χέρι, σύμβολο της εξουσίας που τους χάρισε ο Θεός. Στο αριστερό δε χέρι τους, είθισται να κρατούν μια σφαίρα, η οποία συμβολίζει τον κόσμο.

Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ είναι ένας από τους απροσμέτρητους αγγέλους. Το όνομα του σημαίνει «ήρωας του Θεού» και είναι ένας από τους λίγους, οι οποίοι αναφέρονται ονομαστικά στην Αγία Γραφή. Ονομάζεται και Άγγελος της Αλήθειας και λέγεται πως θα είναι εκείνος που την Ημέρα της Κρίσης θα καλέσει τους ζωντανούς και πεθαμένους να αντιμετωπίσουν την τελική κρίση.
Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ πληροφόρησε τον Ζαχαρία για τη γέννηση του Ιωάννου Προδρόμου και ήταν αυτός που έφερε τη χαρμόσυνη είδηση στην Παρθένο Μαρία για την ενανθρώπηση του Σωτήρα του Κόσμου. Επίσης, αυτός απότρεψε τον Ιωσήφ να μην παρατήσει την Θεοτόκο, όταν έμαθε ότι ήταν έγκυος. Ακόμη, αυτός προειδοποίησε την Αγία Οικογένεια να φύγει στην Αίγυπτο, για να γλυτώσει από την σφαγή του Ηρώδη. Τέλος, αυτός κύλισε το λίθο του μνήματος και έφερε το μήνυμα της Αναστάσεως στις Μυροφόρες.
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ αναφέρεται ως ο κορυφαίος άγγελος του Θεού και ο πλέον κραταιός. Είναι ο πιο ένδοξος Ταξιάρχης των άυλων Αγγελικών Δυνάμεων και η παρουσία του συνδέεται με κορυφαία γεγονότα στην ιστορία του κόσμου και της σωτηρίας μας.
Κατά την αποστασία του Εωσφόρου, ο έως τότε άγγελος Μιχαήλ, ανέλαβε σημαίνοντα ρόλο στην υποστολή της ανταρσίας του, κερδίζοντας έτσι τον τίτλο του Αρχαγγέλου. Παρουσιάζεται πολλές φορές στην Αγία γραφή, ως απεσταλμένος του Θεού.
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ είναι εκείνος που ανήγγειλε στον Αβραάμ την ανάγκη θυσίας του γιού του Ισαάκ, ο οποίος στη συνέχεια την απέτρεψε. Έπειτα στον Λωτ, όταν τον λύτρωσε μαζί με την οικογένεια του από την καταστροφή των Σοδόμων. Αυτός προπορεύονταν μπροστά από τους Ισραηλίτες όταν ελευθερώθηκαν από την σκλαβιά των Αιγυπτίων, με τη μορφή νεφέλης την ημέρα και φωτιάς τη νύχτα, τους έδειχνε το δρόμο προς τη γη της Επαγγελίας.
Στην Καινή Διαθήκη, ο Αρχάγγελος Μιχαήλ είναι εκείνος που θα αναγγείλει τη δεύτερη έλευση του Ιησού Χριστού και την αρπαγή της εκκλησίας Του, ενώ τον συναντάμε επίσης και στην κάθοδο του Χριστού στον Άδη. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο Μιχαήλ θεωρείται από τον λαό ότι είναι ο ψυχοπομπός άγγελος, δηλαδή μεταφέρει τις ψυχές στον ουρανό.
Στις 8 Νοεμβρίου είναι και η γιορτή της Πολεμικής Αεροπορίας μας. Επειδή το έργο των Αρχαγγέλων είναι να προστατεύουν τους ανθρώπους, να πολεμούν και να μάχονται τους κακούς δαίμονες, κατακτώντας τους ουρανούς. Έτσι και η Πολεμική Αεροπορία μας είναι η προστάτιδα της πολυαγαπημένης Πατρίδα μας έναντι κάθε εξωτερικής απειλής και εχθρικής δύναμης που επιβουλεύεται τα ιερά εδάφη της Ελλάδας.
Ειδικότερα, Προστάτης της Πολεμικής Αεροπορίας θεωρείται ο Αρχάγγελος Μιχαήλ (Ταξίαρχος και Αρχιστράτηγος) και για το λόγο αυτό η μνήμη του εορτάζεται με κάθε μεγαλοπρέπεια σε όλες τις μονάδες της Πολεμικής Αεροπορίας μας.
Εν κατακλείδι, πίστη της Εκκλησίας μας είναι ότι κάθε άνθρωπος έχει το φύλακα άγγελο του, ο οποίος ως στοργικός αδελφός μας προστατεύει μέρα και νύκτα από τους κινδύνους που μας περιβάλλουν και από τις παγίδες του κακού και του πονηρού.

κοινό εορτασμό του Πάσχα

 Τι ζητάει σε νέο άρθρο του ο Αρχιεπίσκοπος Τελμησσού

ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΧΤΥΠΟΥΝ ΔΥΝΑΤΑ ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΓΙΑ ΚΟΙΝΟ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ

Αφορμή η επέτειος των 1700 χρόνων από την Α΄Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας

ΑΠΟ ΤΟ 2025 ΟΛΟΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΘΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΟ ΠΑΣΧΑ

Το ζήτημα λαμβάνει διαστάσεις μετά και από νέα τοποθέτηση του Αρχιεπισκόπου Τελμησσού Ιώβ.

Υπενθυμίζεται πως ο Καρδινάλιος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και επικεφαλής του Ποντιφικού Συμβουλίου για την Προώθηση της Χριστιανικής Ενότητας Κούρτ Κοχ είπε πρόσφατα ότι στον Πάπα Φραγκίσκο άρεσε η πρόταση του Μόνιμου Αντιπροσώπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (ΠΣΕ), Αρχιεπισκόπου Τελμησσού Ιωβ για τη μεταρρύθμιση του ορθόδοξου ημερολογίου για έναν κοινό εορτασμό του Πάσχα με τους Καθολικούς έως το 2025.

Ο Συμπρόεδρο, λοιπόν, της Επιτροπής Θεολογικού Διαλόγου μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών και Μόνιμος Αντιπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, σε άρθρο του σε φιλικά προσκείμενο στο Φανάρι ιστολόγιο, συνδυάζει την επέτειο για τα 1700 χρόνια από την Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας το έτος 2025 με το θέμα του κοινού εορτασμού του Πάσχα.

Με την ευκαιρία αυτή, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών σχεδιάζει να διοργανώσει μια Παγκόσμια Διάσκεψη της Επιτροπής Πίστης και Τάξης προκειμένου να γιορτάσει αυτήν την επέτειο.

“Ο σκοπός αυτού του συνεδρίου δεν θα είναι να μελετήσει την ιστορία της Συνόδου ούτε να μελετήσει τη θεολογία του, αλλά μάλλον να αναλογιστεί τι σημαίνει «ορατή ενότητα» σήμερα σε διάφορες χριστιανικές εκκλησίες και πώς οι Χριστιανοί μπορούν συλλογικά να προωθήσουν, να κηρύξουν και να ζήσουν την αποστολική πίστη σήμερα στο πλαίσιο τόσων σύγχρονων προκλήσεων, όπως η εκκοσμίκευση και ο θρησκευτικός πλουραλισμός” αναφέρει ο κ. Ιώβ.

Και στην συνέχεια εστιάζει στο θέμα του Πάσχα: “Συχνά ξεχνάμε ότι η Σύνοδος της Νίκαιας όχι μόνο δημοσίευσε ένα δόγμα που έπρεπε να γίνει καθολικό, αλλά εξασφάλισε επίσης μια κοινή γιορτή του Πάσχα για ολόκληρο το Χριστιανισμό.

Μπροστά στη διαίρεση που προκαλείτο από σχίσματα και αιρέσεις, τότε ήταν απαραίτητο να εξασφαλιστεί ένας κοινός εορτασμός της Ανάστασης, προκειμένου να εκδηλωθεί ενότητα στην πίστη.

Όπως γνωρίζουμε, κατά την περίοδο προ Νικαίας, δεν υπήρχε τόσο κοινή ημερομηνία, αφού ορισμένοι Χριστιανοί γιόρταζαν το Πάσχα μαζί με το Εβραϊκό Πάσχα και άλλοι το γιόρταζαν την επόμενη Κυριακή.

Ο κανόνας που καθιερώθηκε στη Νίκαια ήταν να εορτάζεται το Πάσχα την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο μετά την εαρινή ισημερία.

Έτσι, η Σύνοδος αναφέρθηκε σε αστρονομικά δεδομένα - την ισημερία και την πανσέληνο - για να καθορίσει την ημερομηνία, αντί για ένα συγκεκριμένο ημερολόγιο ή μια συγκεκριμένη γιορτή, όπως το εβραϊκό Πάσχα”.

Και έρχεται στο σήμερα: “Παρόλο που η Νίκαια καθιέρωσε αυτόν τον κανόνα διασφαλίζοντας μια κοινή ημερομηνία του Πάσχα για ολόκληρο το Χριστιανισμό, δυστυχώς, σήμερα, οι χριστιανικές εκκλησίες είναι διχασμένες όσον αφορά τον εορτασμό αυτής της μεγάλης γιορτής.

Ο λόγος είναι ότι δεν χρησιμοποιούν όλοι τα ίδια εργαλεία. Πράγματι, οι Ορθόδοξοι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν το Ιουλιανό ημερολόγιο, το οποίο εισήγαγε ο Ιούλιος Καίσαρας το 46 π.Χ., το οποίο είναι προς το παρόν δεκατρείς ημέρες πίσω από την αστρονομική πραγματικότητα, και χρησιμοποιούν επίσης μετρήσεις (σ.σ από την μια πανσέληνο στην άλλη), οδηγώντας σε καθυστερημένη ημερομηνία του Πάσχα, που μπορεί να είναι μία εβδομάδα ή ακόμα και ένα μήνα μετά τη Δυτική ημερομηνία του Πάσχα”.

Σύμφωνα με τον Ιεράρχη του Φαναρίου, καθώς καθορίζεται από το Ιουλιανό ημερολόγιο, η ημερομηνία της εαρινής ισημερίας (21 Μαρτίου) αντιστοιχεί στην 3η Απριλίου του Γρηγοριανού ημερολογίου, το οποίο χρησιμοποιείται παγκοσμίως σήμερα. Επομένως, εάν η πανσέληνος εμφανιστεί πριν από αυτήν την ημερομηνία, οι Ορθόδοξοι πρέπει να περιμένουν την επόμενη πανσέληνο, και στην περίπτωση αυτή, θα υπάρχει διαφορά ενός μήνα μεταξύ του Δυτικού και του Ορθόδοξου Πάσχα, όπως θα συμβαίνει φέτος.

Για τους λόγους αυτούς και άλλους αστρονομικού ενδιαφέροντος, το ζήτημα της αναθεώρησης του ημερολογίου και της κοινής ημερομηνίας του Πάσχα τέθηκε αρκετές φορές στην Ορθόδοξη Εκκλησία κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα.

Ο κ. Ιώβ παραθέτει ένα χρονικό αυτών των περιπτώσεων, ενώ τονίζει πως το ζήτημα του ημερολογίου και της κοινής ημερομηνίας του Πάσχα κατατάχθηκε μεταξύ των 17 θεμάτων που θα εξετάζονταν από την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, από τη διΟρθόδοξη προπαρασκευαστική επιτροπή που συνεδρίασε το 1930 στο μοναστήρι του Βατοπαιδίου στο Άγιο Όρος .

Διατηρήθηκε στη λίστα θεμάτων που καθιερώθηκαν από την πρώτη Παν-Ορθόδοξη Σύνοδο στη Ρόδο το 1961, όπου ξεκίνησε η διαδικασία προετοιμασίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας και παρέμεινε μεταξύ των δέκα θεμάτων της ημερήσιας διάταξης στην πανορθόδοξη διάσκεψη του Chambésy το 1976.

Όπως λέει ο Ιεράρχης, κατά την προετοιμασία προς τη Σύνοδο, ένα συγκεκριμένο συνέδριο των Ορθόδοξων αστρονόμων συγκλήθηκε στο Chambésy τον Ιούνιο του 1977 για να προετοιμάσει ένα αναθεωρημένο ημερολόγιο, ακόμη πιο ακριβές από το Γρηγοριανό, και να επανεξετάσει τους πίνακες μέτρησης με πιο ακριβή αστρονομικά δεδομένα.

Δυστυχώς, σύμφωνα με τον κ. Ιώβ, η Σύναξη των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών που πραγματοποιήθηκε στο Chambésy τον Ιανουάριο του 2016, αποφάσισε να αποκλείσει αυτό το θέμα από την ημερήσια διάταξη της Συνόδου, φοβούμενοι ότι μια μεταρρύθμιση του ημερολογίου θα δημιουργούσε ένα νέο σχίσμα στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Επομένως, μέχρι σήμερα δεν έχει ληφθεί απόφαση για το θέμα από τους Ορθόδοξους.

Τέλος ο Ιεράρχης του Οικουμενικού Πατριαρχείου υπενθυμίζει πως το 1997, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών διενήργησε διαβουλεύσεις για να καθορίσει μια κοινή ημερομηνία για το Πάσχα και συνέστησε να τηρηθούν οι κανόνες της Νίκαιας.

“Ίσως, ο εορτασμός της 1700ης επετείου της Συνόδου της Νίκαιας το 2025 θα ήταν μια καλή ευκαιρία για να επιμορφώσει τους Χριστιανούς σχετικά με την αναγκαιότητα μιας ημερολογιακής μεταρρύθμισης και μιας κοινής ημερομηνίας του Πάσχα, προκειμένου να παραμείνουν πραγματικά πιστοί στις αποφάσεις της Α' Οικουμενικής Συνόδου.

Το γεγονός ότι οι ημερομηνίες του Πάσχα Ανατολής και Δύσης θα συμπίπτουν εκείνο το έτος πρέπει να ληφθεί ως ενθάρρυνση προς αυτήν την κατεύθυνση!” καταλήγει.