ΣΩΠΑΣΕ ΚΥΡΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ, ΚΑΙ ΜΗΝ ΠΟΛΥΔΑΚΡΥΖΕΙΣ, ΠΑΛΙ ΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΑΙΡΟΥΣ, ΠΑΛΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΘΑ ΝΑΙ

ΘΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΜΕ... «Σώπασε Κυρά Δέσποινα και μη πολυδακρύζεις, πάλι με χρόνια με καιρούς... πάλι δικά μας θα ΄ναι» 29η Μαΐου 1453... Η Πόλις Εάλω...

Σημαίνει ο Θεός, σημαίνει η γης, σημαίνουν τα επουράνια,

Σημαίνει κι η αγιά Σοφιά, το μέγα μοναστήρι,

Με τετρακόσια σήμαντρα κι εξηνταδυό καμπάνες,

Κάθε καμπάνα και παπάς, κάθε παπάς και διάκος.

Ψάλλει ζερβά ο Βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης,

Κι απ' την πολλή την ψαλμουδιά εσειόντανε οι κολόνες.

Να μπούνε στο χερουβικό και να βγει ο Βασιλέας,

Φωνή τους ήρθε εξ' ουρανού κι απ'αρχαγγέλου στόμα.

«Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τ'άγια,

παπάδες πάρτε τα γιερά και σεις κεριά σβηστείτε,

γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει.

Μόν'στείλτε λόγο στη Φραγκιά, να ρτούνε τρία καράβια

Το να να πάρει το Σταυρό και τ'άλλο το Βαγγέλιο,

Το τρίτο,το καλύτερο,την ΄Αγια Τράπεζά μας,

Μη μας την πάρουν τα σκυλιά και μας τη μαγαρίσουν».

Η Δέσποινα ταράχτηκε ,κι εδάκρυσαν οι εικόνες.

«ΣΩΠΑΣΕ ΚΥΡΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ, ΚΑΙ ΜΗΝ ΠΟΛΥΔΑΚΡΥΖΕΙΣ,

ΠΑΛΙ ΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΑΙΡΟΥΣ, ΠΑΛΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΘΑ ΝΑΙ»