ΤΑ 147 ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΗΤΑΝ ΛΙΤΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΗΚΑΝ ΣΤΟΥΣ 7 ΣΟΦΟΥΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ.

Τα Δελφικά Παραγγέλματα είναι οι σοφές εντολές που άφησαν στους Έλληνες οι σοφοί της Αρχαίας Ελλάδας. Μια πολύτιμη κληρονομιά γνώσης και σοφίας για τις επερχόμενες γενεές.

Τον Θαλή τον Μιλήσιο, τον Πιττακό τον Μυτιληναίο, τον Βία τον Πρηνεύ, τον Σόλωνα τον Αθηναίο, τον Κλεόβουλο τον Ρόδιο, τον Περίανδρο τον Κορίνθιο και τον Χίλωνα τον Λακεδαιμόνιο.
ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ τα παραγγέλματα αυτά, όπως οι επισκέπτες της αρχαιότητας αντίκριζαν στους Δελφούς.

“Εν δέ τώ προνάω τά έν Δελφοίς γεγραμμένα, έστιν ώφελήματα άνθρώποις” ....Παυσανίας

Νόμω πείθου ( Να πειθαρχείς στο Νόμο)
Θεούς σέβου (Να σέβεσαι τους θεούς)
Γονείς αίδου (Να σέβεσαι τους γονείς σου)
Ηττώ υπέρ δικαίου (Να καταβάλεσαι για το δίκαιο)
Γνώθι μαθών (Γνώρισε αφού μάθεις)
Ακούσας νόει (Κατανόησε αφού ακούσεις)
Σαυτόν ίσθι (Γνώρισε τον εαυτό σου)
Εστίαν τίμα (Να τιμάς την εστία σου)
Άρχε σεαυτού (Να κυριαρχείς τον εαυτό σου)
Φίλους βοήθε (Να βοηθάς τους φίλους)
Θυμού κράτε (Να συγκρατείς το θυμό σου)
Όρκω μη χρω (Να μην ορκίζεσαι)
Φιλίαν αγάπα (Να αγαπάς τη φιλία)
Παιδείας αντέχου (Να προσηλώνεσαι στην εκπαίδευσή σου)
Σοφίαν ζήτει (Να αναζητάς τη σοφία)
Ψέγε μηδένα (Να μην κατηγορείς κανένα)
Επαίνει αρετήν (Να επαινείς την αρετή)
Πράττε δίκαια (Να πράττεις δίκαια)
Φίλοις ευνόει (Να ευνοείς τους φίλους)
Εχθρούς αμύνου (Να προφυλάσσεσαι από τους εχθρούς)
Ευγένειαν άσκει (Να είσαι ευγενής)
Κακίας απέχου (Να απέχεις από την κακία)
Εύφημος ίσθι (Να έχεις καλή φήμη)
Άκουε πάντα (Να ακούς τα πάντα)
Μηδέν άγαν (Να μην υπερβάλλεις)
Χρόνου φείδου (Να μη σπαταλάς το χρόνο)
Ύβριν μίσει (Να μισείς την ύβρη)
Ικέτας αίδου (Να σέβεσαι τους ικέτες)
Υιούς παίδευε ( Να εκπαιδεύεις τους γιους σου)
Έχων χαρίζου (Όταν έχεις, να χαρίζεις)
Δόλον φοβού (Να φοβάσαι το δόλο)
Ευλόγει πάντας (Να λες καλά λόγια για όλους)
Φιλόσοφος γίνου (Να γίνεις φιλόσοφος)
Όσια κρίνε (Να κρίνεις τα όσια)
Γνους πράττε (Να πράττεις με επίγνωση)
Φόνου απέχου ( Να μη φονεύεις)
Σοφοίς χρω (Να συναναστρέφεσαι με σοφούς)
Ήθος δοκίμαζε (Να επιδοκιμάζεις το ήθος)
Υφορώ μηδένα (Να μην είσαι καχύποπτος)
Τέχνη χρω (Να ασκείς την Τέχνη)
Ευεργεσίας τίμα (Να τιμάς τις ευεργεσίες)
Φθόνει μηδενί (Να μη φθονείς κανένα)
Ελπίδα αίνει ( Να δοξάζεις την ελπίδα)
Διαβολήν μίσει (Να μισείς τη διαβολή)
Δικαίως κτω. (Να αποκτάς δίκαια)
Αγαθούς τίμα ( Να τιμάς τους αγαθούς)
Αισχύνην σέβου ( Να σέβεσαι την εντροπή)
Ευτυχίαν εύχου (Να εύχεσαι ευτυχία)
Εργάσου κτητά (Να κοπιάζεις για πράγματα άξια κτήσης)
Έριν μίσει ( Να μισείς την έριδα)
Όνειδος έχθαιρε (Να εχθρεύεσαι τον χλευασμό)
Γλώσσαν ίσχε (Να συγκρατείς τη γλώσσα σου)
Έπου θεώ (Ακολούθα τον θεό)
Ύβριν αμύνου (Να προφυλάσσεσαι από την ύβρη)
Κρίνε δίκαια (Να κρίνεις δίκαια)
Λέγε ειδώς (Να λες γνωρίζοντας)
Βίας μη έχου (Να μην έχεις βία)
Ομίλει πράως (Να ομιλείς με πραότητα)
Φιλοφρόνει πάσιν (Να είσαι φιλικός με όλους)
Γλώττης άρχε (Να κυριαρχείς τη γλώσσα σου)
Σεαυτόν ευ ποίει (Να ευεργετείς τον εαυτό σου)
Ευπροσήγορος γίνου ( Να είσαι ευπροσήγορος)
Αποκρίνου εν καιρώ ( Να αποκρίνεσαι στον κατάλληλο καιρό)
Πόνει μετά δικαίου (Να κοπιάζεις δίκαια)
Πράττε αμετανοήτως (Να πράττεις με σιγουριά)
Αμαρτάνων μετανόει (Όταν σφάλλεις, να μετανοείς)
Οφθαλμού κράτει (Να κυριαρχείς των οφθαλμών σου)
Βουλεύου χρήσιμα (Να σκέπτεσαι τα χρήσιμα)
Φιλίαν φύλασσε (Να φυλάττεις τη φιλία)
Ευγνώμων γίνου (Να είσαι ευγνώμων)
Ομόνοιαν δίωκε (Να επιδιώκεις την ομόνοια)
Άρρητα μη λέγε ( Να μην λες τα άρρητα)
Έχθρας διάλυε (Να διαλύεις τις έχθρες)
Γήρας προσδέχου ( Να αποδέχεσαι το γήρας)
Επί ρώμη μη καυχώ (Να μην καυχιέσαι για τη δύναμή σου)
Ευφημίαν άσκει (Να επιδιώκεις καλή φήμη)
Απέχθειαν φεύγε (Να αποφεύγεις την απέχθεια)
Πλούτει δικαίως. (Να πλουτίζεις δίκαια)
Κακίαν μίσει. (Να μισείς την κακία)
Μανθάνων μη κάμνε (Να μην κουράζεσαι να μαθαίνεις)
Ους τρέφεις αγάπα ( Να αγαπάς αυτούς που τρέφεις)
Απόντι μη μάχου (Να μην μάχεσαι αυτόν που είναι απών)
Πρεσβύτερον αιδού (Να σέβεσαι τους μεγαλύτερους)
Νεώτερον δίδασκε (Να διδάσκεις τους νεότερους)
Πλούτω απόστει (Να αποστασιοποιείσαι από τον πλούτο)
Σεαυτόν αιδού (Να σέβεσαι τον εαυτό σου)
Μη άρχε υβρίζων (Να μην κυριαρχείς με αλαζονεία)
Προγόνους στεφάνου ( Να στεφανώνεις τους προγόνους σου)
Θνήσκε υπέρ πατρίδος (Να πεθάνεις για την πατρίδα σου)
Επί νεκρώ μη γέλα ( Να μην περιγελάς τους νεκρούς)
Ατυχούντι συνάχθου (Να συμπάσχεις με το δυστυχή)
Τύχη μη πίστευε (Να μην πιστεύεις την τύχη)
Τελεύτα άλυπος (Να πεθαίνεις χωρίς λύπη)