ΜΑΘΕ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ

 Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι η "καλοσύνη" σου

μπορεί να είναι η φυλακή σου;
Ότι μπορεί να είναι το μεγάλο ψέμα της ζωής σου;
Όχι ησύχασε δεν εννοώ ότι είσαι κακός άνθρωπος ή υποκρίνεσαι.
Απλά θέλω να σκεφτείς, είσαι τόσο "καλός" ή τόσο ψυχικά κακοποιημένος;
Είσαι τόσο "καλός" επειδή το θέλεις ή επειδή έμαθες ότι εάν δεν κάνεις αυτό που ζητάει ο "άλλος" πατέρας, μάνα, αδελφός, σύζυγος, φιλος κ.ο.κ
θα βιώσεις την απόρριψη, την απουσία της αγάπης και της αποδοχής;

Είσαι καλή ή φοβάσαι την απόρριψη;

Μήπως έχεις ταυτίσει μέσα σου την επιθυμία σου με την απόρριψη;

Υπάρχουν άνθρωποι -ένας τέτοιος ήμουν κι εγώ-,
που δε μπορούν να ζήσουν εάν δεν ικανοποιούν κάποιον άλλον.
Δηλαδή προτιμάνε να χαθούν,
να σβήσουν τις επιθυμίες,
τα θέλω και τα όνειρα τους,
αρκεί να μην δυσαρεστηθεί ο "άλλος".

Ετσι ζούσα κι εγώ επί χρόνια.
Υπήρχα για να είναι οι άλλοι καλά.
Γι αυτό πάντα ήμουν το "καλό παιδί",
ο καλός φίλος,
σύζυγος,
και ότι άλλο καλό υπάρχει.

Το ερώτημα είναι, με τον εαυτό μου ήμουν καλός;
Τον αγαπούσα;
Τον άκουγα;
Του μιλούσα;

Πως μπορείς αληθινά να αγαπήσεις κάποιον άλλον εάν δεν αγαπάς εσένα τον ίδιο;

Και επειδή ακριβώς είχα απομακρυνθεί από μένα,
από το κέντρο και τις επιθυμίες μου,
για να είναι όλοι οι άλλοι καλά,
η μια αρρώστια διαδεχόταν την άλλη.

Αφού ότι δεν λέμε εμείς τα διηγείτε όλα το σώμα μας.

Θα το λέω όσο χρόνια μου χαρίσει ακόμη ο Θεός
"οι ασθένειες είναι οι ιστορίες της ψυχής μας".

Το ερώτημα λοιπόν που θέτω είναι,
μήπως πολλές φορές χανόμαστε μέσα στην "καλοσύνη" μας;

Μήπως η "καλοσύνη" μας είναι η αρρώστια μας;

Όχι δεν είσαι εσύ ο Σωτήρας του κόσμου αλλά ο Χριστός.

Όχι δεν ζητάει ο Χριστός να μισήσεις εσένα ώστε να αγαπήσεις έναν άλλον.

Αλλά να αγαπήσεις και να σεβαστείς τον άλλον
όπως και τον εαυτό σου που είναι ιερός,
εικόνα του ίδιου του Θεού.

Όχι δεν φταις εσύ για τα νεύρα και τα μούτρα του άλλου.

Δεν φταις εσύ που δεν έφαγε ή δεν κοιμήθηκε, που αρρώστησε ή πέθανε.

Πάψε να νιώθεις ενοχές για όλους και όλα.

Πάψε να αισθάνεσαι ότι πρέπει όλους να τους ικανοποιείς για να υπάρχεις,
να ηρεμείς,
να νιώθεις ότι αξίζεις.

Η αξία σου δεν βρίσκεται όταν λες σε όλους "ναι",
όταν δικαιολογείς τους πάντες,
όταν φοβάσαι την απόρριψη τους χάνοντας την φωνή σου.

Ο Χριστός αγαπά αυτό που είσαι,
θυσιάστηκε γι αυτό που μπορείς να γίνεις,
θέλει την αλήθεια σου καθαρή και οριοθετημένη,
δίχως την θολούρα και τοξικότητα του φόβου και της ενοχής.

Δεν αξίζεις μόνο όταν ένοχα και άρρωστα υπηρετείς κάποιον άλλον
αλλά και όταν αγαπάς εσένα κι αυτό το μοιράζεσαι.

Όταν αγαπάς ελεύθερα και φωτεινά,
χαρούμενα και αναστάσιμα,
και αγάπη σημαίνει πολλές φορές να λες και "όχι".

Πάψε να γίνεσαι η πιπίλα σε ενήλικα μωρά
που κλαίνε μίζερα γύρω σου.
Άφησε τους να μεγαλώσουν
και μαζί τους μεγάλωσε και εσύ.

 Η ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ

1. Οἱ Βαβυλώνιοι

Οἱ Βαβυλώνιοι (Μεσοποταμία-Ιράκ), ὅπως δείχνουν πολλοί χρησμοί τους, πίστευαν ὅτι σε χώρα, πού βρίσκεται δυτικά ἀπό τή δική τους, θα ἐμφανιστεῖ ἕνας Θεός ὡς ἄνθρωπος, θά κυριαρχήσει σε ὅλο τον κόσμο καί θα φέρει τή δικαιοσύνη καί τή χαρά. Πέρα ὅμως ἀπό αὐτό, ὑπάρχει καί ἡ Εὐαγγελική διήγηση (Ματθ. 2,,1-12) γιά τούς Τρεῖς Μάγους «ἀπό ἀνατολῶν», οἱ ὁποῖοι, ὅταν εἶδαν «αὐτοῦ τὸν ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ», ἔσπευσαν στη Βηθλέεμ να προσκυνήσουν το Βρέφος Ἰησοῦ. Σύμφωνα μέ τούς ἑρμηνευτές, πρόκειται για Βαβυλώνιους ἱερεῖς, πού ἦταν οἱ πιό μορφωμένοι τοῦ λαοῦ καὶ ἀσχολοῦνταν με την κίνηση τῶν ἀστέρων καί πίστευαν πώς μὲ αὐτό τον τρόπο μποροῦσαν νά προβλέψουν τα μέλλοντα.

2. Οἱ Βεδιστές

Οἱ Βεδιστές τῶν Ἰνδιῶν πίστευαν πώς μεσίτης μεταξύ τοῦ Θεοῦ καί τοῦ ἀποστάτη ἀνθρώπου θὰ ἀποσταλεῖ ἀπό τόν οὐράνιο Πατέρα του ὁ Θεός τοῦ πυρός καί τοῦ ἡλίου

῎Αγνι.3. Οἱ Βουδιστές

Μιά ἀπό τίς ὁμάδες τῶν Βουδιστῶν εἶναι καί ἐκείνη τῆς «Μεγάλης Ὁδοῦ» (Maha-yana). Στά ἱερά τους βιβλία ἀναφέρεται ὅτι κάποτε θά ἐμφανιστεῖ στὸν κόσμο ὁ χρυσός, ὁ ἀσυγκρίτου μεγαλείου, ὁ ὑπερτέλειος, ὁ φωτισμένος, ὁ σοφός, ὁ παιδαγωγός, ὁ τιθασσευτής τῶν ἀνθρώπων Θεός. Θα εἶναι ὁ μεγάλος εἰρηνευτής, πού θά περιστοιχίζεται ἀπό πλῆθος μαθητές καί ὀπαδούς καὶ θὰ γυρίζει τίς πόλεις καί τά χωριά καί θά ὁδηγεῖ τούς ἀνθρώπους στη σωτηρία καί τήν εἰρήνη. Η διδασκαλία του θὰ ἠχεῖ σάν οὐράνια μελωδία. Ὅσοι δεχθοῦν τή διδασκαλία του θὰ τὸν δοῦν καὶ στήν αἰωνιότητα. Στά ἴδια βιβλία τοῦ Βουδισμοῦ ἀναφέρεται πώς ὁ Γκοτάμα Βούδας (6ος αἰ.π.Χ.) εἶπε: «Μετά από πεντακόσια χρόνια ή διδασκαλία μου θα χρεωκοπήσει».

Στήν παραλλαγή τοῦ Βουδισμοῦ τοῦ Θιβέτ προσδοκᾶται ὁ Ὑπέρθεος, ὁ ὁποῖος θα γεννηθεῖ ἀπό Παρθένο καί θά ἀκτινοβολεῖ ἔκπαγλο φῶς καί θά ἐξαφανίσει το κακό. Σύμφωνα μέ τόν ἀσιανολόγο Abel Remusat, στο Θιβέτ τοῦ 6ου αἰ. π.Χ κυριαρχεῖ ἔντονα ἡ πεποίθηση γιά τόν ἐρχομό ἑνός Μεσσία, ἐνῶ Ἰνδουϊστές περιμένουν την τελευταία ἐνανθρώπιση τοῦ θεοῦ Βισνοῦ, ὁ ὁποῖος θά λυτρώσει τον κόσμο.

4. Οἱ Ἰρανοί

Οἱ Ἰρανοί (Μῆδοι καί Πέρσες), ὅπως δείχνουν τὰ ἱερά τους κείμενα («᾿Αβέστα»), ἀνέμεναν ἕνα Θεάνθρωπο Σωτήρα, τὸν ὁποῖο ταύτισαν μέ τό Θεό Μίθρα. Πίστευαν ὅτι, ὅταν ἔλθει το πλήρωμα τοῦ χρόνου, ὁ Μίθρας θά γεννιόταν ὡς ἄνθρωπος ἀπό μιά Παρθένο καί τήν ἐμφάνισή του θά ἀνήγγειλε ἕνα ἀστέρι, που θα ξεχώριζε ἀπό τά ἄλλα, θά ἦταν ὁ «ἀστήρ αὐτοῦ» (Ματθ. 2,2), γι' αὐτό καί ἄλλοι ὑποστηρίζουν ὅτι οἱ Τρεῖς Μάγοι ἦταν Ίρα- νοί (πρβλ. Κάλαντα: «Ἐκ τῆς Περσίας ἔρχονταν τρεῖς Μάγοι μὲ τὰ δῶρα»). Ὁ Σωτήρας αὐτός θα κάνει στη συντέλεια τοῦ κόσμου την τελική κρίση.

5. Οἱ Κέλτες

Οἱ Κέλτες τῶν Βρετανικῶν Νήσων καί τῆς Ἰρλανδίας, τούς τελευταίους αἰῶνες π.Χ., σὲ ἐποχή θρησκευτικοῦ συγκρητισμοῦ, περίμεναν τή γέννηση θεοῦ ἀπό τή θεά Ἴσιδα.

6. Οἱ Κινέζοι

Ὁ Κομφούκιος, ὁ γνωστός ἠθικοφιλόσοφος τῆς ἀχανοῦς αὐτῆς ἀσιατικῆς χώρας, πού ἔζησε ἀπό τό 551 ἕως το 479 π.Χ., ὡς ἑξῆς ἐκφράζει τήν ἀγωνία τοῦ κόσμου γιά τή διόρθωση τῶν ἀνθρώπων: «Αν ἐρχόταν ἕνας θεόσταλτος βασιλιάς, θά ἐπιτυγχανόταν ἡ στροφή τῶν ἀνθρώπων στό ἀγαθό».

Στο τελετουργικό βιβλίο τῶν Κινέζων Λουν-Γιου ἀναφέρονται τὰ ἑξῆς: «Δέν μᾶς δόθηκε ἡ ἱκανοποίηση νὰ δοῦμε ἕναν Θεάνθρωπο (...) Ὑπάρχουν σημάδια ὅτι θά 'ρθει ἕνας ῞Αγιος, ὁ ὁποῖος θά κυβερνήσει τον κόσμο μέ παντοδύναμα χέρια (...). Ὅ,τι ἐκεῖνος διατάζει, γίνεται νόμος. Δίνει στούς ἀνθρώπους εἰρήνη κι ἐκεῖνοι ἔρχονται κοντά του. Ὅ,τι κάνει, το χαρακτηρίζει συνέπεια. Ἡ ζωή του εἶναι λαμπρή, ὁ θάνατός του προκαλεῖ θλίψη (...). Μόνὁ ἐπί τῆς γῆς ῞Αγιος μπορεῖ νὰ εἶναι τόσο πρόθυμος, προορατικός καί σοφός, ὥστε να μπορέσει να πλησιάσει τον κόσμο. Μονάχα αὐτός εἶναι τόσο μακρόθυμος, μεγαλόψυχος, πρᾶος, γλυκύς, ὥστε νὰ μπορεῖ νὰ ὑποφέρει.
Μόνο αὐτός εἶναι τόσο ἐμψυχωτής, ἰσχυρός, σταθερός, τολμηρός, ώστε να
μπορεῖ νὰ διακρίνει. Μονάχα αὐτός εἶναι τόσο κατάλληλος, σοβαρός, μετριόφρονας καί δίκαιος, ὥστε νὰ ἐμπνέει σεβασμό στόν ἑαυτό του. Ὅταν μιλάει, πιστεύει σ' αὐτόν ὅλος ὁ λαός (...) ὅταν εὐεργετεῖ, χαίρονται ὅλοι. Κάθε τι πού ἔχει πνοή τόν τιμάει καί τόν ἀγαπάει». Ἕνα ἄλλο τελετουργικό τους κείμενο, το Μένγκ-Τί, ἀναφέρει πώς ὁ ῞Αγιος αὐτός θά εἶναι συγχρόνως καί ἄνθρωπος καί θεός. Καί προσθέτει: «Περιμένουμε ἐκεῖνον τόν ῞Αγιο, πού θά μᾶς στείλει ὁ Θεός (...). Ἐκεῖνοι πού βρίσκονται μακριά τόν νοσταλγοῦν, ἐκεῖνοι πού βρίσκονται κοντά του δέν νιώθουν κόπωση». Σύμφωνα μέ τό ἄλλο κινέζικο τελετουργικό, το Λί-Κί, ὁ θεάνθρωπος αὐτός, ὁ ῞Αγιος, ὁ ποιμένας (Κιούν-Τσεού), θά εἶναι ἡ κυρίαρχη ἀλήθεια, ἀλλά ὁ κόσμος δὲ θὰ τὸν ἀναγνωρίσει. «Θά πληγωθεί, θά μαστιγωθεῖ, ἀντί γι' αὐτὸν θὰ ἀφήσουν ἐλεύθερους τους κακοποιούς».

Ὅμως, «οἱ λαοί τον περιμένουν, ὅπως τά μαραμένα φυτά τή δροσιά!».

Τέλος, σύμφωνα μέ κάποια πληροφορία τῆς ἐποχῆς, τις παραμονές τῆς Γέννησης τοῦ Χριστοῦ, ὁ αὐτοκράτορας Μίνκ-Τί ἔστειλε ἀνθρώπους του στή Δύση για ν' ἀναγνωρίσουν τον «῞Αγιο», πού, σύμφωνα με τις παραδόσεις, ἐπρόκειτο νὰ ἐμφανιστεῖ στὸν κόσμο.

7. Οἱ Ρωμαῖοι

Οἱ Σίβυλλες ἦταν γυναῖκες πού, σε κατάσταση ἔκστασης, αἰῶνες πρίν ἀπό τή γέννηση τοῦ Χριστοῦ, προέλεγαν αὐθόρμητα, ἐπιτυχῶς μερικές φορές, σπουδαία γεγονότα, πού ἐπρόκειτο να συμβούν στο μέλλον. Περίφημη ὑπῆρξε ἡ Κυμαία Σίβυλλα (ἀπό τήν Κύμη τῆς Ἰταλίας). ῎Ας σημειωθεῖ ἐδῶ ὅτι τόσο εἶχαν θορυβήσει τους Ρωμαίους ἐπισήμους οἱ χρησμοί αὐτοί, ὥστε ἡ Σύγκλητος, φοβούμενη τίς συνέπειες, ἀπαγόρευσε τὴν ἀνάγνωσή τους.

Ὁ ρωμαίος, λοιπόν, ρήτορας, φιλόσοφος καί πολιτικός Κικέρων πού ἔζησε πρό Χριστοῦ (106-143), διέσωσε την πληροφορία ὅτι παλαιοί χρησμοί τῶν Σιβυλλῶν προέλεγαν ὅτι πρόκειται να 'ρθει ἕνας θεόσταλτος βασιλιάς, τὸν ὁποῖο ἔπρεπε ν' ἀναγνωρίσουν ὅσοι ἤθελαν να σωθοῦν. Θ' ἀνατείλει, ἔλεγαν, μια νέα ἐποχή γιὰ τὸν κόσμο και τον κόσμο πλέον θά κυβερνάει ἕνας Διδάσκαλος, ἕνας Θεός. Καί ὁ ρωμαῖος ρήτορας, πού δέν θεωρεῖ ἀδύνατο να κατέβει ἕνας θεός στή γῆ, διερωτάται: Hoc si est in libris, in quem hominem et in quod tempus est? Δηλαδή: ῎Αν αὐτό βρίσκεται στα βιβλία, για ποιόν ἄνθρω- πο καί γιά ποιό χρόνο ἀναφέρεται;

Ὁ ἐπικός ποιητής Βιργίλιος (70-19 π.Χ.) γράφει στην Δ΄ Ἐκλογή του (41 π.Χ.): «Ἔφθασε ἤδη το τέλος τῆς ἐποχῆς τῶν χρησμῶν τῆς Κυμαίας Σίβυλλας. Πρόκειται ν' ἀρχίσει μια νέα περίοδος παγκόσμιας τάξης. Τό Παρθενικό ῎Αστρο θά ἀναλάμψει σύντομα καί γρήγορα φθάνει ἡ ἐπάνοδος τῆς ἀρχικῆς βασιλείας τοῦ ὕψιστου Θεοῦ. Ὅπου να ναι, νέα χρυσή γενιά στέλνεται ἀπό ἐπάνω, τα οὐράνια ὕψη, στή γῆ. Σύ, λοιπόν, φωτεινή ἐπιλόχια θεά, προστάτευσε τη Μητέρα, τήν ὥρα πού θα γεννιέται το Βρέφος, μέ τό ὁποῖο θα λήξει ἡ πρίν σιδερένια γενιά, για πρώτη φορά, καί νέα γενιά θ' ἀνατείλει σε ὅλο τὸν κόσμο· ῎Αρχισε πιά νά βασιλεύει ὁ πάμφωτος Ἕνας Θεός (...). Ἔλα λοιπόν, πολυτίμητε Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, Μενάλε Υἱὲ τοῦ Ὑψίστου, σύντομα φθάνει ἡ ἐποχή! Ρίξε το βλέμμα σου στήν ἀνθρωπότητα, πού κλονίζεται ἀπό το βάρος τῆς δυστυχίας που την κύρτωσε, καί σέ ὅλη τὴ γῆ καὶ τίς ἐκτάσεις τῆς θάλασσας καί στο βαθύ οὐρανό· ρίξε το βλέμμα σου καί δές, πῶς τὰ πάντα σκιρτοῦν γιὰ τὴν ἐποχή που σε λίγο φθάνει!» (Ελεύθερη μετάφρ. Λεωνί- δα Φιλιππίδη-νεοελληνική απόδοση).

Ο λυρικός ποιητής Οράτιος, γράφει: «Ποιόν θεό νὰ ἐπικαλεσθεῖ ὁ λαός, τή στιγμή που τα πράγματα τῆς αὐτοκρατορίας καταρρέουν; Τήν Ἑστία, πούτίποτε δέν ἀκούει (...) Ἐπί τέλους, παρακαλοῦμε, μάντη ᾿Απόλλωνα, ἕλα, ντυμένος στούς ἀστραφτερούς ὤμους μέ νεφέλη» (Carminum I).

Ὁ ἱστορικός καί βιογράφος Σουετώνιος γράφει ὅτι κάποιος Julius Mara- thus εἶπε στούς συγχρόνους του ὅτι ἡ φύση γεννάει βασιλέα για το ρωμαϊκό λαό. Ἡ προφητεία αὐτή συντάραξε τούς συγκλητικούς, που διέταξαν τή θανάτωση ὅσων ἀγοριῶν γεννήθηκαν ἐκείνη τή χρονιά.

Τόσο ὁ Βιργίλιος ὅσο καί ὁ Σουετώνιος τοποθετοῦν τή γέννηση τοῦ Θεανθρώπου στήν Ἰουδαία, τήν ἴδια ἀντίληψη μάλιστα τῶν παλαιοτέρων διασώζει καί ὁ μεταγενέστερος εἰδωλολάτρης Τάκιτος (275-276 μ.Χ.), ὅταν γράφει ὅτι «σε πάρα πολλούς ὑπῆρχε ἡ πεποίθηση ὅτι σε παλαιότερα κείμενα ἱερέων ἀναφερόταν ὅτι τὴν οἰκουμένη θά ποιμάνουν ἐκ Θεοῦ ἄνθρωποι, προερχόμενοι ἀπό τήν Ἰουδαία». Τὰ ἴδια περίπου γράφει καί ὁ Σουετώνιος. Τέλος, οἱ Σουΐδας καί Ν. Κάλλιστος γράφουν ὅτι ὁ αὐτοκράτορας Αὔγουστος πῆρε τήν ἑξῆς ἀπάντηση, ἀπό τό μαντεῖο τῶν Δελφῶν, ὅταν μέ ἀπεσταλμένους του ζήτησε να πληροφορηθεῖ ποιός θά τον διαδεχόταν στο θρόνο:

«Παῖς Ἑβραῖος κέλεταί με θεοῖς μακάρεσσιν ἀνάσσων τόν δε δόμον προλιπεῖν καί Ἅιδην αὖθις ἱκέσθαι. Λοιπόν ἄπιθι σιγῶν ἐκ βωμῶν ἡμετέρων».

Δηλαδή:

«Ἕνα Εβραιόπουλο, πού βασιλεύει ἀνάμεσα στούς μακάριους θεούς, μέ διατάζει να εγκαταλείψω αὐτόν τό ναό και να ξανακατέβω στον "Αδη. Φύγε, λοιπόν, σιωπώντας, ἀπό τούς βωμούς μου». Ὑποστηρίζεται ἀκόμα ἀπό τόν Εὐσέβιο Παμφίλου ὅτι ἀπό αὐτό τό χρησμό πῆρε ἀφορμή ὁ αὐτοκράτορας καί ὕψωσε βωμό στον «Αγνωστο Θεό».

8. Οἱ Ἕλληνες

Πολλές εἶναι οἱ μαρτυρίες ἀπό τὸν ἑλληνικό χώρο.

Ο τραγικός ποιητής Αἰσχύλος παρουσιάζει τον δεσμώτη Προμηθέα, τόν καθηλωμένο στόν Καύκασο, μέ ἕναν ἀετό νὰ τοῦ κατατρώει τα σπλάγχνα, ν' ἀποθέτει τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας του στον υἱό τοῦ Δία καί τῆς Παρθένου Ἰοῦς, ὁ ὁποῖος θα καταλύσει το κράτος τῶν παλαιῶν θεῶν καί θά κυβερνήσει καλύτερα ἀπό τὸν πατέρα του τόν κόσμο. Αλλά καί ὁ ἀγγελιοφόρος τῶν θεῶν, ὁ Ἑρμῆς, διαβεβαιώνει τον Προμηθέα να μήν περιμένει το τέλος τῶν βασάνων του, ποίν φανεῖ κάποιος θεός πού θά τον διαδεχθεῖ στο καοτύοιο καί θά κατέβει για λογαριασμό του στά τάρταρα τοῦ Ἄδη. Τοῦ λέει χαρακτηριστικά:

«Τοιοῦδε μόχθου τέρμα μή τι προσδόκα, πρίν ἄν θεῶν τις διάδοχος τῶν σῶν πόνων φανῇ, θελήσῃ τ᾽ εἰς ἀναύγητον μολεῖν Ἅιδην κνεφαῖα τ' ἀμφί Ταρτάρου βάθη».Δηλαδή:

«Τέρμα στούς πόνους σου μήν περιμένεις, πρίν κάποιος θεός φανεῖ νὰ σηκώσει τίς συμφορές σου καί νά θελήσει να κατεβεῖ στόν σκοτεινό Ἅδη καί στούς ἄφεγγους βυθούς τοῦ Τάρταρου» (στιχ. 1040-1043).Ο Σωκράτης, βλέποντας την κατάπτωση τῶν ᾿Αθηναίων τῆς ἐποχῆς του, εἶπε, μεταξύ ἄλλων, στήν «᾿Απολογία» του, ὅπως μᾶς τήν παρέδωσε ὁ Πλάτων: «Καθεύδοντες διατελεῖτε ἄν, εἰ μή τινα ἄλλον ὁ θεὸς ὑμῖν ἐπιπέμψειε κηδόμενος ὑμῶν». Δηλαδή: «Θά κοιμάστε, ἄν ὁ Θεός δὲν σᾶς λυπηθεῖ καί δέν σᾶς στείλει κάποιον γιὰ νὰ σᾶς σώσει» (παρ. 18).

Στήν «Πολιτεία» τοῦ Πλάτωνος (Β΄, IV-V), αὐτός πού ἀναμένεται να 'ρθει και να σώσει τὸν ἄνθρωπο θά εἶναι δίκαιος, ἀλλά θα θεωρηθεῖ ἄδικος, θα μαστιγωθεί, θα βασανιστεῖ, καί θά θανατωθεῖ. Ιδού το σχετικό χωρίο, πού δέν ἀπέχει πολύ από το 53ο κεφάλαιο τοῦ Ἠσαΐα, γιὰ τὸ ὁποῖο θὰ γίνει λόγος παρακάτω: «Γυμνωτέος δή πάντων πλήν δικαιοσύνης (...) μηδέν γάρ ἀδικῶν, δόξαν ἐχέτω τήν μεγίστην ἀδικίας, ἵνα ᾗ βεβασανισμένος εἰς δικαιο- σύνην (...) ἀλλ' ἴτω ἀμετάστατος ἄχρι θανάτου, δοκῶν μέν εἶναι ἄδικος διά βίου, ὧν δὲ δίκαιος (...) Οὕτω διακείμενος ὁ δίκαιος μαστιγώσεται, στρε- βλώσεται, δεδήσεται, ἐκκαυθήσεται τὠφθαλμώ, τελευτῶν πάντα κακά παθών ἀνασχινδυλευθήσεται». Δηλαδή: «Πρέπει να γυμνωθεῖ ἀπό ὅλα, ἐκτός ἀπό τή δικαιοσύνη (...) ῎Αν καί δέν ἔχει διαπράξει καμιά ἀδικία, θά θεωρηθεῖ ὅτι εἶναι πολύ ἄδικος, προκειμένου νὰ βασανιστεῖ στό ὄνομα τῆς δικαιοσύνης (...) ᾿Αλλ᾿ ἄς εἶναι ἀμετακίνητος ὡς το θάνατο, καὶ ἂς θεωρεῖται ἄδικος σ' ὅλη του τή ζωή, ἐνῶ εἶναι δίκαιος (...) Ζώντας ἔτσι ὁ δίκαιος θά μαστιγωθεῖ, θα κακοποιηθεῖ, θά δεθεῖ, θα νιώσει φλόγωση στα δύο μάτια καί, πεθαίνοντας, ἀφοῦ ὑποστεῖ ὅλα τὰ δεινά, θά ἀνασκολοπιστεῖ». Καί δύο σημειώσεις: Το «ἐκκαυθήσεται τὠ φθαλμώ» (=θά νιώσει φλόγωση στα δύο μάτια) εἶναι ἕνα φαινόμενο σε ὅσους ὑφίστανται σταυρικό θάνατο: Ἐπέρχεται ἀναστάτωση τῆς κυκλοφορίας τοῦ αἵματος καί ὀδυνηρή φλόγωση στα μάτια. Τό «ἀνασχινδυλευθήσεται» (ἀνασκολοπισμός) σημαίνει το κάρφωμα σε μακρύ ξύλο, σταύρωση, «παλούκωμα». ᾿Αλλά καί στο σωκρατικό, τέλος, διάλογο «᾿Αλκιβιάδης β΄», ἀποτυπώνεται ἔντονα ἡ βαθιά προσδοκία τῶν ἀρχαίων. Μέ ἀφορμή τὸ πῶς καὶ γιὰ ποιά πράγματα πρέπει να προσευχόμαστε, ὁ Σωκράτης, μετά τή συζήτηση, καταλήγει στο συμπέρασμα ὅτι, μή μπορώντας ἄλλο τί να κάνουμε, πρέπει να περιμένουμε, ώσπου νὰ μᾶς διδάξει ὁ ἀναμενόμενος Διδάσκαλος, πού, ὅπως λέει ὁ συνομιλητής ᾿Αλκιβιάδης «ἥξει οὐ διά μακροῦ» (=δέν θά ἀργήσει να 'ρθει). Ἡ ἀναζήτηση αὐτή τοῦ ὀρθοῦ τρόπου προσευχῆς δὲν μᾶς θυμίζει την παράκληση ἑνός μαθητή στο Χριστό, στήν ἐπί τοῦ Ὄρους ὁμιλία (Λουκ.11,1), «Κύριε, δίδαξον ἡμᾶς προσεύχεσθαι»; Ἔτσι δικαιολογεῖται, γιατί μερικούς ἀρχαίους Ἕλληνες σοφούς ἐκκλησιαστικοί συγγραφεῖς τῶν πρώτων χριστιανικῶν αἰώνων τούς θεώρησαν «χριστιανούς πρό Χριστοῦ» καί εὐσεβεῖς τοιχογράφοι τούς ζωγράφισαν σε νάρθηκες ἐκκλησιῶν ἤ σε τράπεζες μοναστηριῶν.

9. Ἰσραηλίτες

Στόν Ἰσραηλιτικό λαό, ἡ προσδοκία τοῦ Σωτήρα, τοῦ Μεσσία, εἶναι διαρκής καί ἔντονη. Από το Πρωτευαγγέλιο, τήν ὑπόσχεση δηλαδή τοῦ Θεοῦ πώς ἕνας ἀπόγονος τῆς γυναίκας πού θά γεννηθεῖ παρθενικά ἀπό αὐτήν θά ἐξουδετερώσει τόν διάβολο (Γεν. 3,15-Πρβλ. ᾿Αρχιμ. Ιερεμία Φούντα, «Ἡ Παλαιά Διαθήκη-1. Γένεση», σ.38), ὡς τὸν Ἰωάννη τόν Πρόδρομο καί Βαπτι- στή, ὑπάρχει ἕνα ὁλόκληρο πλῆθος μαρτυριῶν, που δείχνουν τήν ἀναμονή αὐτή τοῦ Λυτρωτή (κυρίως Ψαλμοί καί προφητείες) καί πού φθάνουν ὡς καί λεπτομέρειες ἀκόμα (τρόπο, χρόνο, τόπο). Από το πλῆθος αὐτό σημειώνουμε ἐνδεικτικά μερικές:

Στο κεφάλαιο τῆς Γένεσης, που γράφτηκε ἀπό τον Μωϋση κατά το 1500 π.Χ., βλέπουμε τόν Θεό να μιλά στον Ἀβραάμ και να τοῦ λέει: «Θα πληθύνω τους ἀπογόνους σου σαν τὰ ἀστέρια τοῦ οὐρανοῦ και σαν την άμμο πού βρίσκεται στις ἀκτές τῆς θάλασσας..... Ἕνας ἀπό τους ἀπογόνους σου θα γίνει ή αἰτία ὥστε νὰ εὐλογηθούν ὅλοι οἱ λαοί τῆς γῆς».

Πράγματι ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ἀπόγονος τοῦ Ἀβραάμ.

Στο βιβλίο πάλι τῆς Γένεσης ὁ Μωϋσῆς ἀναφέρει τὰ λόγια ποὺ ἀπευθύνει ὁ Θεός στον Σατανά (πού εἶναι μεταμορφωμένος σε φίδι), λίγο μετά από την παρακοή τῶν πρωτοπλάστων. Αὐτά τά λόγια λένε: «Ανάμεσα σε σένα και την γυναῖκα θα βάλω μίσος κι' ἀνάμεσα στους ἀπογόνους σου και τους ἀπογόνους της. Ὁ ξεχωριστός ἀπόγονός της θα σοῦ συντρίψει την κεφαλήν και σύ θα τον κτυπήσεις στην πτέρνα.» Αὐτός ὁ «ξεχωριστός ἀπόγονος» εἶναι ὁ ἀναμενόμενος Μεσσίας Χριστός, πού θα έχει γυναῖκα μητέρα ἀλλὰ ὄχι ἄνδρα πατέρα. Να λοιπόν μια άξιοθαύμαστη έκπλήρωση αὐτῆς τῆς προφητείας τοῦ Μωϋσῆς ἀπό γυναῖκα, την Παρθένο Μαρία, ἀλλά και ἀπό το Πνεύμα το Άγιο γεννιέται ὁ Χριστός. Η προφητεία αὐτή λέει ἀκόμη ὅτι ὁ Διάβολος θα κτυπήσει την πτέρνα τοῦ ξεχωριστοῦ αὐτοῦ ἀπογόνου(δηλ. τοῦ Χριστοῦ) ἀλλά ὁ Χριστός θα συντρίψει το κεφάλι τοῦ Διαβόλου. Πράγματι θα χάρηκε ὁ Διάβολος ὅταν εἶδε τον Ἰησοῦ καρφωμένο πάνω στο μαρτυρικό ξύλο τοῦ Σταυροῦ. Μα ἡ χαρά του αὐτή δεν κράτησε για πολύ, γιατί την τρίτη μέρα ἀναστήθηκε ὁ Σταυρωμένος Χριστός και με την θριαμβευτική Του Ανάσταση σύντριψε το κεφάλι τοῦ Σατανᾶ. Ἔδωσε την εὐκαιρία ὁ Θεός Πατέρας στον Διάβολο να «κτυπήσει την πτέρνα» τοῦ Ἰησοῦ. Ὁ Ἰησοῦς ὅμως με την Ἀνάστασή Του «συνέτριψε την κεφαλή» τοῦ Διαβόλου. Να ή πανηγυρική ἐκπλήρωση τῆς προφητείας τοῦ Μωϋσή.Ο προφήτης Ησαΐας (800 π.Χ.), πού ἐξαιτίας τῆς σαφήνειας τῶν μεσσιανικῶν προφητειῶν του ἔχει χαρακτηριστεῖ «Εὐαγγελιστής προφήτης» ἤ «πέμπτος Εὐαγγελιστής», ἀναφέρεται στην ἐκ Παρθένου γέννηση τοῦ Χριστοῦ, στή θεότητά Του, στα Πάθη Του καί σέ ἄλλες ἰδιότητές του. Ἐνδεικτικά σημειώνουμε:

Γιά τήν ἐκ Παρθένου γέννηση: «Ἰδού ἡ Παρθένος ἐν γαστρί ἕξει, καί τέξεται υἱόν και καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ», δηλαδή: «Νά, ἡ Παρθένος θα συλλάβει καί θά γεννήσει Υἱό καί θά τον ὀνομάσεις Ἐμμανουήλ» (πού σημαίνει «ὁ Θεός εἶναι μαζί μας»-7,14, πρβλ. Ματθ. 1,23). – Γιά τίς θεϊκές Του ἰδιότητες: «Ο λαός ὁ πορευόμενος ἐν σκότει, ἴδετε φῶς μέγα· οἱ κατοικοῦντες ἐν χώρᾳ καί σκιᾷ θανάτου, φῶς λάμψει ἐφ ὑμᾶς», δηλαδή: «Λαέ, πού ζεῖς στο σκοτάδι, δές φῶς μεγάλο· σε σᾶς που κατοικεῖτε στη χώρα καί στη σκιά τοῦ θανάτου, φῶς θὰ λάμψει ἐπάνω σας» (9,2,πρβλ. Ματθ. 4,16). «Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν, υἱός καὶ ἐδόθη ἡμῖν, οὗ ἡ ἀρχή ἐγεννήθη ἐπί τοῦ ὤμου αὐτοῦ, καί καλεῖται τὸ ὄνομα αὐτοῦ μεγάλης βουλῆς ἄγγελος, θαυμαστός σύμβουλος, Θεός ἰσχυρός, ἐξουσιαστής, ἄρχων εἰρήνης, πα- τήρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος», δηλαδή: «Θά γεννηθεῖ παιδί γιά μᾶς, παιδί μᾶς δόθηκε, πού ἡ ἐξουσία του ὑπάρχει ἀπ᾿ τὴν ἀρχὴ ἐπάνω στούς ὤμους του καί τὸ ὄνομά του θά εἶναι ἀγγελιοφόρος τῆς μεγάλης βουλῆς (τοῦ Θεοῦ), θαυμαστός σύμβουλος, Θεός ἰσχυρός, ἐξουσιαστής, ἀρχηγός τῆς εἰρήνης, πατέρας τοῦ μέλλοντος αἰῶνος» (9,6).

«Οὐκ ἔστιν εἶδος αὐτῶ οὐδέ δόξα· καί εἴδομεν αὐτόν, καὶ οὐκ εἶχεν εἶδος οὐδέ κάλλος· ἀλλά τό εἶδος αὐτοῦ ἄτιμον, καὶ ἐκλεῖπον παρά πάντας τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων (...) Οὗτος τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν φέρει καί περί ἡμῶν ὀδυνᾶται, καί ἡμεῖς ἐλογισάμεθα αὐτὸν εἶναι ἐν πόνῳ καὶ ἐν πληγῇ ὑπό Θεοῦ καὶ ἐν κακώσει (...) ὡς πρόβατον ἐπί σφαγήν ἤχθη καί ὡς ἀμνός ένα- ντίον τοῦ κείροντος αὐτόν ἄφωνος, οὕτως οὐκ ἀνοίγει το στόμα (...) αἴρεται ἀπό τῆς γῆς ἡ ζωή αὐτοῦ, ἀπὸ τῶν ἀνομιῶν τοῦ λαοῦ μου ἤχθη εἰς θάνατον (...) ἐν ἀνόμοις ἐλογίσθη· καί αὐτός ἁμαρτίας πολλῶν ἀνήνεγκε και δια τας ἁμαρτίας αὐτῶν παρεδόθη». Δηλαδή: «Δέν ὑπάρχει σ' αὐτόν οὔτε μορφή οὔτε ὀμορφιά. Τόν εἴδαμε να μήν ἔχει οὔτε μορφή οὔτε ὡραιότητα, ἀλλά το πρόσωπό του νὰ εἶναι ἀλλοιωμένο καί περιφρονημένο ἀπό ὅλους τούς ἀνθρώπους (...) Αὐτός σηκώνει τίς ἁμαρτίες μας καὶ γιὰ μᾶς ὑποφέρει, κι ἐμεῖς τὸν εἶδαμε να πονάει καὶ νὰ εἶναι καταπληγιασμένος ἀπό τό Θεό (...)Ὅπως το πρόβατο ὁδηγήθηκε στη σφαγή, καί ὅπως ὁ ἀμνός πού πορεύεται ἀδιαμαρτύρητα στο σφαγέα του, ἔτσι κι Αὐτός δέν ἀνοίγει το στόμα (...) Παίρνουν τή ζωή του ἀπό τή γῆ, ἐξαιτίας τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ λαοῦ μου ὁδηγή- θηκε σε θάνατο (...) Θεωρήθηκε παράνομος. Αὐτός ὅμως σήκωσε τίς ἁμαρ- τίες πολλῶν καί ἐξαιτίας τῶν ἁμαρτιῶν τους θανατώθηκε» (53,2-12).Πάλι ὁ Ἠσαΐας προφητεύει: «Θα ἔλθουν ὅλοι ἀπό την χώρα Σαββά και θα φέρουν χρυσάφι και λιβανωτό και θα μεταφέρουν την εὐχάριστη ἀγγελία τῆς σωτηρίας ἀπό τον Κύριο». Ὁ Ἡσαΐας, ἐδῶ, εἶδε με το προφητικό του μάτι τους τρεῖς μάγους ἀπό την Ανατολή να ἔρχονται για να προσκυνήσουν τον Μεσσία και να τοῦ προσφέρουν τὰ δώρα τους, χρυσάφι και λιβανωτό και σμύρνα.Προφήτης Ωσηέ: Έζησε στη Νó- τια Παλαιστίνη τον 8ο αιώνα π.Χ. και ήταν κτηνοτρόφος. Ως προφή- της κήρυξε στο Βόρειο Βασίλειο και προφήτεψε την επιστροφή του Χριστού από την Αίγυπτο στην Παλαιστίνη.Ο προφήτης Μιχαίας που έζησε περίπου 750 χρόνια π.Χ. προφητεύει ὅτι ὁ Αναμενόμενος Μεσσίας (ὁ Χριστός) θα γεννηθεί σε μία μικρή, ἀσήμαντη πόλη. Ἡ προφητεία λέει: «Και σύ Βηθλεέμ......πού δεν ἔχεις οὔτε χίλιες οἰκογένειες ἀνάμεσα στον Ἰουδαϊκό λαό, ἀπό σένα θα βγεῖ ἐκεῖνος που θα γίνει ἄρχοντας τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Ἡ ἀρχή του θα εἶναι ἀπό την ἀρχὴ τῶν αἰώνων». (Μιχ. 5,1)

Ὁ προφήτης Ἀββακούμ, που έζησε περίπου 600 χρόνια π.Χ., προφητεύει ὅτι ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου, ὁ Χριστός, ὅταν θα ἔρθει ἡ ὥρα για να γίνει γνωστός, ή γνωριμία Του αὐτή θα γίνει ὅταν θα βρίσκεται ἀνάμεσα σε δύο ζώα. Πράγματι, κατά τη γέννησή Του ὁ Ἰησοῦς, μέσα στη φάτνη ζώων βρισκόταν ἀνάμεσα σε ἕνα βόδι και ἕνα γαϊδουράκι. Η προφητεία αὐτή λέει: «Κύριε κατάλαβα τὰ ἔργα Σου και θαύμασα. Ανάμεσα σε δύο ζῶα θα γίνεις γνωστός στους ἀνθρώπους ὅταν θα φθάσει ὁ καιρός που θα ἐπικρατήσει το θέλημά Σου. Ὅταν θα φθάσει ἐκεῖνος ὁ καιρός θα φανεί η δύναμή Σου».Ο προφήτης Ιερεμίας (γύρω στα 600 π.Χ.), ἐκτός τῶν ἄλλων, προφήτευσε τό θρῆνο γιά τή σφαγή τῶν νηπίων ἀπό τόν Ἡρώδη: «Φωνή ἐν Ραμᾷ ἠκούσθη θρήνου καί κλαυθμοῦ καί ὀδυρμοῦ· Ραχήλ ἀποκλαιομένη οὐκ ἤθελε παύσασθαι ἐπί τοῖς υἱοῖς αὐτῆς, ὅτι οὐκ εἰσίν». Δηλαδή: «Στήν περιοχή Ραμά ἀκούστηκε θρήνος καί κλάματα καί ὀδυρμός. Εἶναι ἡ Ραχήλ πού ἔκλαιγε καί δέν ἤθελε να παρηγορηθεῖ για τα παιδιά της, ἀφοῦ πιά αὐτά δέν ζοῦν» (38,15-πρβλ. Ματθ. 3,18).Ὁ Δανιήλ (ἀρχές 6ου αἱ. π.Χ.) προσδιορίζει τό χρόνο τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Χριστοῦ καί τῆς καταστροφῆς τῆς Ἱερουσαλήμ: «Ἑβδομήκοντα ἑβδομάδες συνετμήθησαν ἐπί τόν λαόν σου καί ἐπί τήν πόλιν τήν ἁγίαν σου (...) ἀπό ἐξόδου λόγου τοῦ ἀποκριθῆναι καὶ τοῦ οἰκοδομῆσαι Ἱερουσαλήμ ἕως Χριστοῦ ἡγουμένου ἑβδομάδες ἑπτά καί ἑβδομάδες εξήκοντα δύο». Δηλαδή: «Σέ ἑβδομήντα ἑβδομάδες ἐτῶν περιορίστηκαν οἱ συμφορές καί οἱ θλίψεις τοῦ λαοῦ σου καί τῆς ἁγίας πόλης σου Ἱερουσαλήμ (...) Από τήν ἡμέρα πού θά ἐκδοθεῖ διάταγμα γιά τήν ἀνοικοδόμηση τῆς Ἱερουσαλήμ, ὡς τὴν ἡμέρα πού θά ἐμφανιστεῖ ὁ Μεσσίας, θά περάσουν ἑφτά ἑβδομάδες ἐτῶν καί ἄλλες έξηνταδύο εβδομάδες ἐτῶν» (9,24,25). Ὅσοι δέχονται τή μεσσιανική ἑρμηνεία τῶν ἐδαφίων αὐτῶν, θεωροῦν ὅτι προφητεύει περίπου ἐπακριβῶς τό χρόνο τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καί το χρόνο καταστροφῆς τῆς Ἰερουσαλήμ ἀπό τόν Τίτο (Βλ. καί Β. Βέλλας, «Θρησκευτικαί προσωπικότητες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης», ᾿Αθῆναι 1963, σσ. 193-197).

Ὁ προφήτης Ιωήλ (9ος αἰ.) προφητεύει τήν ἐπιφοίτηση τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος: «Ἐκχεῶ ἀπό τοῦ πνεύματός μου ἐπί πᾶσαν σάρκα, καί προφητεύσουσιν οἱ υἱοἱ ὑμῶν καὶ αἱ θυγατέρες ὑμῶν καί οἱ πρεσβύτεροι ὑμῶν ἐνύπνια ἐνυπνιασθήσονται, καί οἱ νεανίσκοι ὑμῶν ὁράσεις ὄψονται». Δηλαδή: «Θά ἐκχύσω ἀπό τὸ Πνεῦμα μου σε κάθε ἄνθρωπο, καί θά προφητεύσουν τα παιδιά σας καί οἱ κόρες σας, καί οἱ γεροντότεροι ἀπό σᾶς θὰ δοῦν ἀποκαλύψεις καί οἱ νεότεροι θά δοῦν ὁράματα» (3,1 πρβλ. Πράξ. 2,17).

Γενικά, ὅπως γράφει ὁ Καθηγητής Λεωνίδας Φιλιππίδης, προφητεύθηκαν: Ἡ κατά σάρκα πατρίδα τοῦ Κυρίου (Μιχ. 5,1), οἱ κατά σάρκα πρόγονοί Του (Γεν. 12,3. 22,18. 26,4. 28, 14. 49, 9-12, Α΄ Παραλ. 17,11), ἡ Παρθένος Μητέρα (Ησ. 7,14), ἡ θεανθρωπική Του ὑπόσταση (Σοφ. Σολ. 18,15-16), ἡ προσκόμισή Του ὡς βρέφους στό Ναό (Αγγ. 2,9), ἡ προσκύνηση τῶν Μάγων (Ψαλμ. 71,10-15, Ἡσ. 60, 3-6), ἡ σφαγή τῶν Νηπίων (Ἱερ. 38,15), ὁ Πρόδρομος (Μαλαχ. 3,1. 4,5), το κήρυγμα τοῦ Προδρόμου (Ησ. 40, 3-5), το πρῶτοἄκουσμα τοῦ κηρύγματος τῆς νέας θρησκείας (Ησ. 9,1), οἱ θαυματουργικές ἰάσεις (Ἡσ.35, 5-6), τό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου (Ησ. 61,1), ἡ γλυκύτητα καί ἡ ταπεινότητα τοῦ Κυρίου (Ἡσ. 42,1-3), ἡ θριαμβευτική εἴσοδος στα Ἱεροσόλυμα (Ζαχ. 9,9), ἡ κατά «τοῦ δικαίου» ἐνέδρα (Σοφ.Σολ. 2,12-προβλ. Ματθ. 27,43), το μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας (Ψαλμ. 21,27, 30. 110, 5,9. Ἔξ.24,8. Ἱερ. 31,31. Ζαχ.9,11), ἡ ἀγωνία τοῦ Ἰησοῦ (Ψαλμ. 54,5,6), ἡ προδοσία τοῦ Ἰούδα (Ψαλμ. 40,8-10. Ζαχ. 11,12,13), ἡ καταδίκη (Ψαλμ. 2,3.34,11- 12), τα Πάθη (Ησ. 50,6 καί κεφ. 53), ἡ ᾿Ανάσταση (Ψαλμ. 15,10,11), ἡ ἄφεση δι' αὐτοῦ τῶν ἁμαρτιῶν (Ζαχ. 13,1), ἡ ᾿Ανάληψη (Ψαλμ. 109,1), ἡ κάθοδος τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος (Ιωήλ 2, 28-32) καί ἡ ἐπιστροφή τῶν ἐθνῶν στον Χριστό (Ησ. 60,1-4). 

Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ

 Κάθε χρόνο στις 8 Νοεμβρίου η Εκκλησία τιμά τη σύναξη των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, καθώς και των υπόλοιπων ασωμάτων και ουράνιων Αγγελικών Ταγμάτων. Την ημέρα αυτοί εορτάζουν όσοι φέρουν τα ονόματα

Μιχαήλ,Γαβριήλ,Ραφαήλ,Άγγελος,Σεραφείμ,Σταμάτης,Στρατηγός,Ταξιάρχης και Πανορμίτης..
Πρόκειται για τη σύναξη, τη συνάθροιση δηλαδή των πιστών, που θέσπισε η Ορθόδοξη Εκκλησία, για να αποδώσουν τις πρέπουσες τιμές στους απεσταλμένους του Θεού και δικούς μας προστάτες και φύλακες σε μια κοινή γι΄αυτούς εορτή.
Η Θεία Δημιουργία διακρίνεται στην άυλη, αόρατη και πνευματική και στην ορατή υλική. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν οι άυλες αγγελικές δυνάμεις. Σύμφωνα με την χριστιανική διδασκαλία, οι άγγελοι ως πνεύματα είναι άυλοι, ασώματοι, δεν διακρίνονται σε φύλα ούτε πολλαπλασιάζονται, αλλά ούτε και αποθνήσκουν.
Δημιουργήθηκαν πριν από τον άνθρωπο και την δημιουργία του ορατού κόσμου. Είναι δεύτερα φώτα νοερά, τα οποία προσλαμβάνουν τον φωτισμό τους από το πρώτο και άναρχο φως, του Θεού. Γενικά είναι λειτουργοί της Θείας Πρόνοιας, συχνά προς ωφέλεια των ανθρώπων εμφανίζονται σ΄ αυτούς και στις εμφανίσεις τους -Αγγελοφάνειες- προσλαμβάνουν ανθρώπινη μορφή ανδρική ή νεανική. Ο αριθμός τους είναι ανυπολόγιστος και απροσμέτρητος.
Οι άγγελοι χωρίζονται σε εννέα τάγματα: Άγγελοι, Αρχάγγελοι, Αρχές, Εξουσίες, Δυνάμεις, Θρόνοι,
Κυριότητες, Χερουβείμ, Σεραφείμ. Υπήρχε και δέκατο τάγμα, επειδή όμως ακολούθησε τον αρχηγό του, τον Εωσφόρο, ο οποίος περηφανεύτηκε υπερβολικά μπροστά στο Θεό, ξέπεσε από τη δόξα που είχε και από φωτεινός (Εωσφόρος που σημαίνει αυτός που φέρνει την αυγή, το φως) έγινε σκοτεινός διάβολος και οι άγγελοι αυτοί σκοτεινοί και κακοί δαίμονες, αφού απομακρύνθηκαν από το φως και την αγάπη του Θεού.
Γνωστότεροι από αυτούς είναι οι Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ, οι οποίοι θεωρούνται και επικεφαλής των Αγγελικών Δυνάμεων. Τους αποκαλούμε και Ταξιάρχες και τη γιορτή τους, των Ταξιαρχών. Οι Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ παρουσιάζονται συνήθως με σπαθί ή σκήπτρο στο δεξί χέρι, σύμβολο της εξουσίας που τους χάρισε ο Θεός. Στο αριστερό δε χέρι τους, είθισται να κρατούν μια σφαίρα, η οποία συμβολίζει τον κόσμο.

Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ είναι ένας από τους απροσμέτρητους αγγέλους. Το όνομα του σημαίνει «ήρωας του Θεού» και είναι ένας από τους λίγους, οι οποίοι αναφέρονται ονομαστικά στην Αγία Γραφή. Ονομάζεται και Άγγελος της Αλήθειας και λέγεται πως θα είναι εκείνος που την Ημέρα της Κρίσης θα καλέσει τους ζωντανούς και πεθαμένους να αντιμετωπίσουν την τελική κρίση.
Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ πληροφόρησε τον Ζαχαρία για τη γέννηση του Ιωάννου Προδρόμου και ήταν αυτός που έφερε τη χαρμόσυνη είδηση στην Παρθένο Μαρία για την ενανθρώπηση του Σωτήρα του Κόσμου. Επίσης, αυτός απότρεψε τον Ιωσήφ να μην παρατήσει την Θεοτόκο, όταν έμαθε ότι ήταν έγκυος. Ακόμη, αυτός προειδοποίησε την Αγία Οικογένεια να φύγει στην Αίγυπτο, για να γλυτώσει από την σφαγή του Ηρώδη. Τέλος, αυτός κύλισε το λίθο του μνήματος και έφερε το μήνυμα της Αναστάσεως στις Μυροφόρες.
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ αναφέρεται ως ο κορυφαίος άγγελος του Θεού και ο πλέον κραταιός. Είναι ο πιο ένδοξος Ταξιάρχης των άυλων Αγγελικών Δυνάμεων και η παρουσία του συνδέεται με κορυφαία γεγονότα στην ιστορία του κόσμου και της σωτηρίας μας.
Κατά την αποστασία του Εωσφόρου, ο έως τότε άγγελος Μιχαήλ, ανέλαβε σημαίνοντα ρόλο στην υποστολή της ανταρσίας του, κερδίζοντας έτσι τον τίτλο του Αρχαγγέλου. Παρουσιάζεται πολλές φορές στην Αγία γραφή, ως απεσταλμένος του Θεού.
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ είναι εκείνος που ανήγγειλε στον Αβραάμ την ανάγκη θυσίας του γιού του Ισαάκ, ο οποίος στη συνέχεια την απέτρεψε. Έπειτα στον Λωτ, όταν τον λύτρωσε μαζί με την οικογένεια του από την καταστροφή των Σοδόμων. Αυτός προπορεύονταν μπροστά από τους Ισραηλίτες όταν ελευθερώθηκαν από την σκλαβιά των Αιγυπτίων, με τη μορφή νεφέλης την ημέρα και φωτιάς τη νύχτα, τους έδειχνε το δρόμο προς τη γη της Επαγγελίας.
Στην Καινή Διαθήκη, ο Αρχάγγελος Μιχαήλ είναι εκείνος που θα αναγγείλει τη δεύτερη έλευση του Ιησού Χριστού και την αρπαγή της εκκλησίας Του, ενώ τον συναντάμε επίσης και στην κάθοδο του Χριστού στον Άδη. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο Μιχαήλ θεωρείται από τον λαό ότι είναι ο ψυχοπομπός άγγελος, δηλαδή μεταφέρει τις ψυχές στον ουρανό.
Στις 8 Νοεμβρίου είναι και η γιορτή της Πολεμικής Αεροπορίας μας. Επειδή το έργο των Αρχαγγέλων είναι να προστατεύουν τους ανθρώπους, να πολεμούν και να μάχονται τους κακούς δαίμονες, κατακτώντας τους ουρανούς. Έτσι και η Πολεμική Αεροπορία μας είναι η προστάτιδα της πολυαγαπημένης Πατρίδα μας έναντι κάθε εξωτερικής απειλής και εχθρικής δύναμης που επιβουλεύεται τα ιερά εδάφη της Ελλάδας.
Ειδικότερα, Προστάτης της Πολεμικής Αεροπορίας θεωρείται ο Αρχάγγελος Μιχαήλ (Ταξίαρχος και Αρχιστράτηγος) και για το λόγο αυτό η μνήμη του εορτάζεται με κάθε μεγαλοπρέπεια σε όλες τις μονάδες της Πολεμικής Αεροπορίας μας.
Εν κατακλείδι, πίστη της Εκκλησίας μας είναι ότι κάθε άνθρωπος έχει το φύλακα άγγελο του, ο οποίος ως στοργικός αδελφός μας προστατεύει μέρα και νύκτα από τους κινδύνους που μας περιβάλλουν και από τις παγίδες του κακού και του πονηρού.

κοινό εορτασμό του Πάσχα

 Τι ζητάει σε νέο άρθρο του ο Αρχιεπίσκοπος Τελμησσού

ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΧΤΥΠΟΥΝ ΔΥΝΑΤΑ ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΓΙΑ ΚΟΙΝΟ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ

Αφορμή η επέτειος των 1700 χρόνων από την Α΄Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας

ΑΠΟ ΤΟ 2025 ΟΛΟΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΘΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΟ ΠΑΣΧΑ

Το ζήτημα λαμβάνει διαστάσεις μετά και από νέα τοποθέτηση του Αρχιεπισκόπου Τελμησσού Ιώβ.

Υπενθυμίζεται πως ο Καρδινάλιος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και επικεφαλής του Ποντιφικού Συμβουλίου για την Προώθηση της Χριστιανικής Ενότητας Κούρτ Κοχ είπε πρόσφατα ότι στον Πάπα Φραγκίσκο άρεσε η πρόταση του Μόνιμου Αντιπροσώπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (ΠΣΕ), Αρχιεπισκόπου Τελμησσού Ιωβ για τη μεταρρύθμιση του ορθόδοξου ημερολογίου για έναν κοινό εορτασμό του Πάσχα με τους Καθολικούς έως το 2025.

Ο Συμπρόεδρο, λοιπόν, της Επιτροπής Θεολογικού Διαλόγου μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών και Μόνιμος Αντιπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, σε άρθρο του σε φιλικά προσκείμενο στο Φανάρι ιστολόγιο, συνδυάζει την επέτειο για τα 1700 χρόνια από την Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας το έτος 2025 με το θέμα του κοινού εορτασμού του Πάσχα.

Με την ευκαιρία αυτή, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών σχεδιάζει να διοργανώσει μια Παγκόσμια Διάσκεψη της Επιτροπής Πίστης και Τάξης προκειμένου να γιορτάσει αυτήν την επέτειο.

“Ο σκοπός αυτού του συνεδρίου δεν θα είναι να μελετήσει την ιστορία της Συνόδου ούτε να μελετήσει τη θεολογία του, αλλά μάλλον να αναλογιστεί τι σημαίνει «ορατή ενότητα» σήμερα σε διάφορες χριστιανικές εκκλησίες και πώς οι Χριστιανοί μπορούν συλλογικά να προωθήσουν, να κηρύξουν και να ζήσουν την αποστολική πίστη σήμερα στο πλαίσιο τόσων σύγχρονων προκλήσεων, όπως η εκκοσμίκευση και ο θρησκευτικός πλουραλισμός” αναφέρει ο κ. Ιώβ.

Και στην συνέχεια εστιάζει στο θέμα του Πάσχα: “Συχνά ξεχνάμε ότι η Σύνοδος της Νίκαιας όχι μόνο δημοσίευσε ένα δόγμα που έπρεπε να γίνει καθολικό, αλλά εξασφάλισε επίσης μια κοινή γιορτή του Πάσχα για ολόκληρο το Χριστιανισμό.

Μπροστά στη διαίρεση που προκαλείτο από σχίσματα και αιρέσεις, τότε ήταν απαραίτητο να εξασφαλιστεί ένας κοινός εορτασμός της Ανάστασης, προκειμένου να εκδηλωθεί ενότητα στην πίστη.

Όπως γνωρίζουμε, κατά την περίοδο προ Νικαίας, δεν υπήρχε τόσο κοινή ημερομηνία, αφού ορισμένοι Χριστιανοί γιόρταζαν το Πάσχα μαζί με το Εβραϊκό Πάσχα και άλλοι το γιόρταζαν την επόμενη Κυριακή.

Ο κανόνας που καθιερώθηκε στη Νίκαια ήταν να εορτάζεται το Πάσχα την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο μετά την εαρινή ισημερία.

Έτσι, η Σύνοδος αναφέρθηκε σε αστρονομικά δεδομένα - την ισημερία και την πανσέληνο - για να καθορίσει την ημερομηνία, αντί για ένα συγκεκριμένο ημερολόγιο ή μια συγκεκριμένη γιορτή, όπως το εβραϊκό Πάσχα”.

Και έρχεται στο σήμερα: “Παρόλο που η Νίκαια καθιέρωσε αυτόν τον κανόνα διασφαλίζοντας μια κοινή ημερομηνία του Πάσχα για ολόκληρο το Χριστιανισμό, δυστυχώς, σήμερα, οι χριστιανικές εκκλησίες είναι διχασμένες όσον αφορά τον εορτασμό αυτής της μεγάλης γιορτής.

Ο λόγος είναι ότι δεν χρησιμοποιούν όλοι τα ίδια εργαλεία. Πράγματι, οι Ορθόδοξοι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν το Ιουλιανό ημερολόγιο, το οποίο εισήγαγε ο Ιούλιος Καίσαρας το 46 π.Χ., το οποίο είναι προς το παρόν δεκατρείς ημέρες πίσω από την αστρονομική πραγματικότητα, και χρησιμοποιούν επίσης μετρήσεις (σ.σ από την μια πανσέληνο στην άλλη), οδηγώντας σε καθυστερημένη ημερομηνία του Πάσχα, που μπορεί να είναι μία εβδομάδα ή ακόμα και ένα μήνα μετά τη Δυτική ημερομηνία του Πάσχα”.

Σύμφωνα με τον Ιεράρχη του Φαναρίου, καθώς καθορίζεται από το Ιουλιανό ημερολόγιο, η ημερομηνία της εαρινής ισημερίας (21 Μαρτίου) αντιστοιχεί στην 3η Απριλίου του Γρηγοριανού ημερολογίου, το οποίο χρησιμοποιείται παγκοσμίως σήμερα. Επομένως, εάν η πανσέληνος εμφανιστεί πριν από αυτήν την ημερομηνία, οι Ορθόδοξοι πρέπει να περιμένουν την επόμενη πανσέληνο, και στην περίπτωση αυτή, θα υπάρχει διαφορά ενός μήνα μεταξύ του Δυτικού και του Ορθόδοξου Πάσχα, όπως θα συμβαίνει φέτος.

Για τους λόγους αυτούς και άλλους αστρονομικού ενδιαφέροντος, το ζήτημα της αναθεώρησης του ημερολογίου και της κοινής ημερομηνίας του Πάσχα τέθηκε αρκετές φορές στην Ορθόδοξη Εκκλησία κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα.

Ο κ. Ιώβ παραθέτει ένα χρονικό αυτών των περιπτώσεων, ενώ τονίζει πως το ζήτημα του ημερολογίου και της κοινής ημερομηνίας του Πάσχα κατατάχθηκε μεταξύ των 17 θεμάτων που θα εξετάζονταν από την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, από τη διΟρθόδοξη προπαρασκευαστική επιτροπή που συνεδρίασε το 1930 στο μοναστήρι του Βατοπαιδίου στο Άγιο Όρος .

Διατηρήθηκε στη λίστα θεμάτων που καθιερώθηκαν από την πρώτη Παν-Ορθόδοξη Σύνοδο στη Ρόδο το 1961, όπου ξεκίνησε η διαδικασία προετοιμασίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας και παρέμεινε μεταξύ των δέκα θεμάτων της ημερήσιας διάταξης στην πανορθόδοξη διάσκεψη του Chambésy το 1976.

Όπως λέει ο Ιεράρχης, κατά την προετοιμασία προς τη Σύνοδο, ένα συγκεκριμένο συνέδριο των Ορθόδοξων αστρονόμων συγκλήθηκε στο Chambésy τον Ιούνιο του 1977 για να προετοιμάσει ένα αναθεωρημένο ημερολόγιο, ακόμη πιο ακριβές από το Γρηγοριανό, και να επανεξετάσει τους πίνακες μέτρησης με πιο ακριβή αστρονομικά δεδομένα.

Δυστυχώς, σύμφωνα με τον κ. Ιώβ, η Σύναξη των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών που πραγματοποιήθηκε στο Chambésy τον Ιανουάριο του 2016, αποφάσισε να αποκλείσει αυτό το θέμα από την ημερήσια διάταξη της Συνόδου, φοβούμενοι ότι μια μεταρρύθμιση του ημερολογίου θα δημιουργούσε ένα νέο σχίσμα στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Επομένως, μέχρι σήμερα δεν έχει ληφθεί απόφαση για το θέμα από τους Ορθόδοξους.

Τέλος ο Ιεράρχης του Οικουμενικού Πατριαρχείου υπενθυμίζει πως το 1997, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών διενήργησε διαβουλεύσεις για να καθορίσει μια κοινή ημερομηνία για το Πάσχα και συνέστησε να τηρηθούν οι κανόνες της Νίκαιας.

“Ίσως, ο εορτασμός της 1700ης επετείου της Συνόδου της Νίκαιας το 2025 θα ήταν μια καλή ευκαιρία για να επιμορφώσει τους Χριστιανούς σχετικά με την αναγκαιότητα μιας ημερολογιακής μεταρρύθμισης και μιας κοινής ημερομηνίας του Πάσχα, προκειμένου να παραμείνουν πραγματικά πιστοί στις αποφάσεις της Α' Οικουμενικής Συνόδου.

Το γεγονός ότι οι ημερομηνίες του Πάσχα Ανατολής και Δύσης θα συμπίπτουν εκείνο το έτος πρέπει να ληφθεί ως ενθάρρυνση προς αυτήν την κατεύθυνση!” καταλήγει.

ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ O Tρίτος Ναός Και Ο Αντίχριστος / Εκπλήρωση Προφητειών ;

 

Σε αυτό το βίντεο  με τα τελευταία νέα σχετικά με τις συζητήσεις και τις εξελίξεις για την προσπάθεια αυτών που θέλουν να χτιστεί ο Τρίτος Ναός στην Ιερουσαλήμ και να φέρουν τον Βασιλιά τους επί της γης!! 

Είναι τα γεγονότα της έλευσης του βδελύγματος της ανομίας ή του υιού της απώλειας προ των πυλών;

 Εκπληρώνονται οι προφητείες στις μέρες μας ή κάτι θα γίνει και όλα θα ανατραπούν; 

Από ότι λένε τα τελευταία νέα η πανδημία του κορωνο'ι'ού που καθόλου τυχαίο δεν είναι το όνομα του από ότι λένε και οι "ειδικοί" όχι γιατροί μα Σιωνιστές η λέξη κορώνα που σημαίνει και στέμμα θα φέρει τον υιό (ιό) της απώλειας στην κορυφή του κόσμου σαν τον απόλυτο πολιτικό και θρησκευτικό ηγέτη!! Θα στεφθεί λοιπόν ο υιός της απώλειας,ο υιός του Σατανά και θα παρουσιαστεί σαν σωτήρας της ανθρωπότητας μέσα στον Τρίτο Ναό στην Ιερουσαλήμ;! 

Όλοι έχουν τα σχέδια τους αλλά στο τέλος προωθούν το σχέδιο Του Θεού όπως λέει μια προφητεία!! 'Ότι και να κάνουν Ιησούς Χριστός νικά και όλα τα κακά σκορπά!! 

Πρέπει να έχουμε δυνατή πίστη για να μπορέσουμε να ανατρέψουμε όλα αυτά ή αν συμβούν να τα αντέξουμε και όταν φύγουμε από αυτό τον ψεύτικο κόσμο να πάμε στον αληθινό,στην Βασιλεία Των Ουρανών!! 

Όσοι θα είμαστε εδώ ας παλέψουμε για ότι αξίζει με την αλήθεια Του Χριστού και φυσικά την αγάπη Του.

Όλες οι προφητείες των Σιβυλλών για τον Ιησού Χριστό

 Κατ’ αρχήν να επισημανθεί ότι η λέξη «Σίβυλλα» είναι ρωμαϊκή και σημαίνει «προφήτις». Το «Σίβυλλα» δεν είναι όνομα . Υπήρξαν δέκα Σίβυλλες, ήτοι προφήτιδες. Πρώτη ήταν η Χαλδαία, δηλαδή Περσίδα, εκ του γένους του Νώε, η οποία λεγόταν Σαμβήθη, και η οποία λέγεται ότι προφήτευσε και τον Μέγα Αλέξανδρο με τα

επιτεύγματά του. Δεύτερη ήταν από την Λιβύη, τρίτη από τους Δελφούς, ονομαζόταν Δελφίς, τετάρτη η από την Κιμμέρια της Ιταλίας, πέμπτη η Ερυθραία, έκτη η Σαμία, εβδόμη η Κυμαία, ογδόη η Ελλησπόντια, εννάτη η Φρυγία και δεκάτη η Τιβουρτία.

Τα βιβλία των Σιβυλλών υπήρχαν στο Καπιτώλιο της Ρώμης, που είναι δίπλα στο Βατικανό. Οι Σίβυλλες είναι ζωγραφισμένες από τον Μιχαήλ Άγγελο στην εκκλησία Καπέλα Σιστίνα, που είναι επίσης στο Βατικανό. Από όλες τις προφητείες των Σιβυλλών, οι προφητείες της Σίβυλλας της Κυμαίας ήταν και είναι οι περισσότερο καλά κρυμμένες και δεν δόθηκαν στους πολλούς. Ότι είναι γνωστό το χρωστάμε στον ιερέα(!) και φιλόσοφο του Καπιτωλίου, Φιρμιανό, ο οποίος παρέδωσε στίχους, όσους παρέδωσε, στα ελληνικά. Το προσέξατε; Καπιτώλιο, Βατικανό, ιερέας, κρυμμένη γνώση,… Ο Πάπας ξέρει πολλά.

Στους σιβυλλικούς χρησμούς λοιπόν υπάρχουν προφητείες για τον Ιησού Χριστό και την Δευτέρα παρουσία του στην Γη. Περισσότερο γνωστή προφητεία Σίβυλλας είναι η ακροστιχίδα, η οποία σχηματίζει τις λέξεις ΙΗΣΟΥΣ, ΧΡΕΙΣΤΟΣ, ΘΕΟΥ, ΥΙΟΣ, ΣΩΤΗΡ, ΣΤΑΥΡΟΣ, και για την οποία υπάρχουν αρκετά.

Η ακροστιχίδα αυτή υπάρχει στον όγδοο λόγο των Σιβυλλικών Χρησμών. Το αξιοθαύμαστο είναι ότι η αυτή ακροστιχίδα σχηματίζεται και στα λατινικά!

Στον όγδοο λόγω των Σιβυλλικών προφητειών αναφέρεται καθαρά ότι θα γεννηθεί ο Ιησούς Χριστός στην Βηθλεέμ από την Παρθένο Μαρία και ότι η αγγελία της γεννήσεως Του στην Μαρία θα γίνει από το άγγελο Γαβριήλ. Αναφέρεται επίσης στους χρησμούς ότι αυτό που θα φαίνεται μεγάλο θαύμα στους θνητούς δεν θα είναι τίποτα για τον Θεό και τον Υιό του!

Στο Πρώτο Λόγο των Σιβυλλικών, πάλι έχουμε την προφήτευση του Ιησού Χριστού. Αναφέρεται ότι το όνομα τού Υιού του Θεού θα έχει τέσσερα φωνήεντα και δύο ίδια σύμφωνα, το δε άθροισμα των γραμμάτων του ονόματός του θα είναι 888. Σύμφωνα με την ελληνική αρίθμηση, κατά την οποία κάθε γράμμα είναι και ένας αριθμός, το άθροισμα των γραμμάτων-αριθμών της λέξεως ΙΗΣΟΥΣ είναι 888. ΙΗΣΟΥΣ > Ι=10, + Η=8, + Σ=200, + 0=70, + Υ=400, + Σ=200, αν αθροισθούν μας δίνουν το 888.

Να ήταν μόνο αυτά; Προφητεύονται οι τρεις μάγοι ότι θα προσφέρουν σμύρνα, χρυσάφι και λιβάνι. Επίσης προφητεύονται και τα θαύματα που θα κάνει ο Ιησούς. Προφητεύεται ότι, θα κάνει τυφλούς να δουν, χωλούς να περπατήσουν, κουφούς ν’ ακούσουν, μουγγούς να ομιλήσουν, θα εκβάλει δαιμόνια από τους δαιμονισμένους, θα περπατήσει στα κύματα, θα χορτάσει πέντε χιλιάδες με πέντε άρτους και πέντε ψάρια και θα περισσέψουν και 12 κοφίνια.

Όλα είχαν προφητευθεί, πλην όμως οι εξουσιάζοντες λαούς και γνώση, είναι πάντα οι ίδιοι αυτοί και οι απόγονοί τους, διότι θέλουν να ικανοποιήσουν το θέλημα του Διαβόλου από τον οποίο προέρχονται και υπηρετούν, και μάχονται πάντα τον Θεό, οι αθεόφοβοι, και τους πιστούς Του.

Προφητεύονται επίσης από την Ερυθραία Σίβυλλα τα πάθη του Χριστού και το τι θα υποφέρει από τους εβραίους, διότι δεν θα πιστέψουν σ’ Αυτόν, το πώς θα του δώσουν όξος και θα του βάλουν ακάνθινο στεφάνι, που θα του δώσουν καλάμι, που θα γίνει σκότος όταν πεθάνει ο Ιησούς, και πως θ’ αναληφθεί στους ουρανούς. Αλλά και πως θα γκρεμισθεί ο Ναός του Σολομώντος και πως θα διασκορπισθούν οι εβραίοι.

Για να δείξει η Σίβυλλα η Ερυθραία πόσο πολύ κακοί ήταν οι εβραίοι, και πόσο οφθαλμοφανές ήταν το να καταλάβουν ότι ο Χριστός ήταν ο Υιός του Θεού, τους περιγράφει ως «τυφλοτέρους των σπαλάκων (σπάλαξ, είναι ο τυφλοπόντικας), αγριότερους των δηλητηριωδών ερπετών»

Αναφέρεται επίσης ότι ο Ναός του Σολομώντος ήταν αφιερωμένος στον Αδωνάϊ, ο οποίος στο Ψαλτήρι έχει μεταφραστεί ως «Κύριος». Προφητεύεται και ο ερχομός του Αντιχρίστου, εκλεκτός λαός του οποίοι είναι οι εβραίοι και άλλοι άνομοι, και πως τελικά αυτός θα καταργηθεί από τον Ιησού Χριστό.

ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ; ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΘΑ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΜΙΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ DNA ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

 

Έχετε αναρωτηθεί γιατί τόσα αυτοάνοσα θερίζουν??? Και τι είναι αυτοάνοσο??? Tα κύτταρα από κακή ανάγνωση...dna ... ξαφνικά θεωρούν εχθρούς υγιή κύτταρα και αρχίζουν να τα σκοτώνουν???

Τι είναι ιός: Ο ιός είναι ένας ακύτταρος μικροοργανισμός, που αποτελείται από ένα τμήμα DNA Ή RNA και ένα πρωτεϊνικό περίβλημα.

1) ΤΙ ΑΝΙΧΝΕΥΕΙ ΤΟ ΤΕΣΤ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟ ΚΟΡΩΝΟΪΟ;

Αυτό που αναζητούν κάνοντας το μοριακό τεστ με τη μέθοδο PCR είναι μια αλληλουχία βάσεων DNA. Αν διέκρινα καλά στο παρακάτω βίντεο, πρόκειται για την εξής:

Αν κάποιος έχει αυτήν την αλληλουχία, τότε χαρακτηρίζεται ως θετικός στον SARS-CoV-2.

Ως εδώ όλα καλά! Μόνο που, γυναίκα επιστήμων -πιθανότατα γενετίστρια- παρατήρησε το εξής: ΟΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΗ Η ΑΛΛΗΛΟΥΧΙΑ ΒΑΣΕΩΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΩΣ Ή ΑΛΛΩΣ (ΜΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟ) ΣΤΟ ΧΡΩΜΟΣΩΜΑ 8 ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ!!!

2) ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΒΙΑΣΤΗΚΑΝ, ΝΑ ΕΞΑΓΟΥΝ ΕΥΚΟΛΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ, ΟΠΩΣ: Αφού το τεστ ουσιαστικά ανιχνεύει μια αλληλουχία βάσεων DNA, που υπάρχει στο ανθρώπινο γονιδίωμα (δηλ. ένα τμήμα του DNA μας), ο νέος κορωνοϊός δεν υπάρχει και είναι όλα μια μεγάλη απάτη!

Θα μπορούσε, να είναι και έτσι αλλά γίνεται ακόμα χειρότερο! Δηλαδή; Ο κορωνοϊός υπάρχει! Και συγκεκριμένα:

3) ΦΑΙΝΕΤΑΙ, ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΙΔΙΟΦΥΕΙΣ ΜΕΝ, ΣΑΤΑΝΙΚΟΙ ΔΕ ΕΓΚΕΦΑΛΟΙ ΠΑΡΗΓΓΕΙΛΑΝ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΓΟΥΧΑΝ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ ΕΝΑΝ ΤΕΧΝΗΤΟ ΙΟ, ΠΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΜΙΜΗΣΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ DNA!!!

Ουάου! Και γιατί να κάνουν κάτι τέτοιο;

Μη βιάζεστε! Για να απαντήσουμε, θα πρέπει, να δώσουμε κάποιες ακόμα πληροφορίες:

4) ΜΕ ΤΙ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΧΡΩΜΟΣΩΜΑ 8; Το χρωμόσωμα 8 περιλαμβάνει γονίδια, που σχετίζονται:

---α) Με τη ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ του ανθρώπου… (Περιοχή του χρ. 8 μήκους 15 μεγαβάσεων έχει υψηλή μετάλλαξη και θεωρείται, ότι αποτελεί την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στον εγκέφαλο του ανθρώπου και του χιμπατζή!)

---β) Με την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ του ΣΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ…

5) ΛΙΓΑ ΑΚΟΜΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΟ:

Ι) Θα μπορούσε ο ιός αυτός να είναι φονικός; Πολύ δύσκολα, αφού είναι παρόμοιος με τμήμα του ανθρωπίνου DNA (ο κορωνοϊός είναι RNA ιός), επομένως ο ανθρώπινος οργανισμός τον αναγνωρίζει ως κάτι οικείο και όχι ως κάτι ξένο! Εξ ου και το γεγονός, ότι το 99% των κρουσμάτων είναι ασυμπτωματικοί!

ΙΙ) Ναι, όμως υπάρχουν άνθρωποι, που έχουν νοσήσει από τον ιό!

Πιθανότατα αυτοί έχουν μια παραλλαγή της προαναφερθείσης αλληλουχίας βάσεων, επομένως αναγνωρίζουν τον ιό, ως κάτι ξένο και νοσούν!

ιιι) Ναι αλλά υπάρχουν οπωσδήποτε και άνθρωποι, που έχουν πεθάνει από τον ιό, ακόμα και αν οι θάνατοι, σύμφωνα με παραδοχές από επίσημα χείλη (εοδυ, CDC) δεν ήταν τόσοι, όσοι αρχικά υπολογίστηκαν!

Προσοχή! ΄Ολοι οι ειδικοί επιστήμονες συμφωνούν στο εξής:

΄Οτι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΟΣ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΑΛΛΑ Η ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟΚΡΙΣΗ του οργανισμού, όταν είναι πολύ έντονη! Δηλ. η αντίδραση του οργανισμού, ο οποίος υπερενεργοποιείται, για να παράγει πολλά αντισώματα, που θα καταπολεμήσουν τον ιό!

Και πάμε στο εμβόλιο:

6) ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΛΛΕΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΑΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΠΙΔΙΔΟΝΤΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΡΑΛΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΕΝΟΣ ΕΜΒΟΛΙΟΥ, ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ “ΓΛΥΤΩΣΕΙ” ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΝΙΚΟ ΙΟ! ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΕΤΣΙ;

ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ! ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ;

Προκαλεί την ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟΚΡΙΣΗ του οργανισμού! Αυτό όμως ενέχει τους εξής κινδύνους:

α) ΄Οπως προαναφέραμε δεν είναι ο ιός που σκοτώνει αλλά η ανοσολογική απόκριση! Επομένως και το εμβόλιο μπορεί με τον ίδιο τρόπο, να σκοτώσει! (Αυτό το υποστηρίζουν ιατροί)

β) Τα αντισώματα που θα παράγει ο οργανισμός δε θα δρουν μόνο εναντίον του ιού αλλά και εναντίον του τμήματος του χρωμοσώματος 8, στο οποίο μοιάζει ο ιός και θα το καταστρέφουν!!!

Τι σημαίνει αυτό;

΄Οτι ο άνθρωπος που θα λάβει το εμβόλιο ουσιαστικά θα αποκτήσει ένα αυτοάνοσο νόσημα, εξαιτίας του οποίου: Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΘΑ ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΟΧΙ ΚΑΠΟΙΟ ΟΡΓΑΝΟ Ή ΙΣΤΟ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΡΩΜΟΣΩΜΑΤΑ ΤΟΥ!!! ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ! ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΧΡΩΜΟΣΩΜΑ TOY ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ, ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΑΥΤΟ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ:

---ΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΤΟΥ…

---ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ…

Τι λες τώρα!!! Και πάμε στο ψητό:

7) ΠΩΣ ΘΑ ΜΑΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΠΟΛΥΤΟΙ ΚΥΡΙΑΡΧΟΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΜΑΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΕΜΒΟΛΙΟΥ; ΠΩΣ ΘΑ ΜΑΣ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΝ ΣΕ ΔΟΥΛΟΥΣ;

Απάντηση: Δυστυχώς με πολλούς και ποικίλους τρόπους:

ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΡΑΚΤΕΟΥ:

ΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΑΝΟΣΟ ΝΟΣΗΜΑ, ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΕΜΒΟΛΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΧΡΩΜΟΣΩΜΑΤΟΣ 8, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΟΥΝ ΣΕ ΚΡΕΤΙΝΟΥΣ, ΠΑΝΕΥΚΟΛΑ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΙΜΟΥΣ ΣΚΛΑΒΟΥΣ, ΠΟΥ ΘΑ ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΟΥΝ ΣΩΡΗΔΟΝ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ!

ΜΠΙΝΓΚΟ! ΝΑ ΚΑΙ Η ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ!!!!

Το σχέδιο είναι σατανικό! Πιο σατανικό πεθαίνεις!

Αλλά, αν νομίζατε, ότι τελειώσαμε, πλανάστε πλάνην οικτράν! Το έγκλημα δεν ολοκληρώθηκε ακόμα! Επειδή δεν τους αρκεί η ουσιαστική υποταγή μας! Θέλουν και την τυπική! Και πώς θα γίνει αυτό; Απλούστατα!

ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΘΑ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΜΙΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ DNA ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΕΠΟΜΕΝΩΣ Ο ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΕΝΑΣ GMO (ΓΕΝΕΤΙΚΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ)!!! Δηλαδή; Φαινομενικά θα είναι